Szanowna Pani,
uprawomocniam Pani uczucia: jak inaczej można czuć się po stracie dziecka? Domyślam się, że stało się to niedawno.
Proszę dać sobie czas i dobrze się sobą zaopiekować. Ma Pani prawo do obniżonego nastroju i do tego, żeby wypłakać swoje cierpienie. Jak długo? Tu nie ma reguł...
Proszę zaobserwować, jak Pani stan wpływa na pozostałych członków rodziny. Oni czasem bardzo by chcieli pomóc, ale nie wiedzą, jak. Czasem dzieci albo mąż chcieliby przytulić, powiedzieć lub zrobić coś, co sprawiłoby Pani radość, ale też są w kropce i trudno im. Żyjemy tu i teraz. Nie da się zmienić w przeszłości...
Gdyby jednak Pani żałoba przedłużała się i ograniczałaby Pani codzienne funkcjonowanie, proszę poszukać fachowej pomocy w poradni psychologicznej.
Serdecznie Panią pozdrawiam.
Witam. Tu chyba nie porada jest potrzebna tylko bezpośrednia pomoc terapeutyczna.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Trauma po stracie mamy – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Smutek i tęsknota za mamą, która niespodziewanie zmarła – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Samobójstwo narzeczonego – odpowiada Mgr Joanna Krysiak
- Czy partner powinien mnie zostawić po stracie dziecka? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
- Strata nienarodzonego dziecka – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
- Jak mam sobie poradzić po śmierci córeczki? – odpowiada Mgr Dorota Krauz
- Jam radzić sobie po stracie ciąży? – odpowiada Mgr Małgorzata Ziółkowska
- Relanium po stracie dziecka a uzależnienie – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak poradzić sobie ze stratą małego dziecka? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Trauma po śmierci bliskiej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer