Towarzyszące poczucie nieszczęścia

Ciagle towarzyszy mi poczucie nieszczescia na tyle, ze utrudnia mi funkcjonowanie. Nie chce mi sie z nikim rozmawiac, nawet z rodzina. Ciezko wydusic mi z siebie kilka slow. Izoluje sie od innych, nie lubie przebywac z ludzmi. W ciagu sekundy zmienia mi sie humor o tyle, ze chce mi sie plakac. Nie mam na co narzekac w zyciu a dobry humor trwa sekundy. Czesto boli mnie brzuch, glowa czasami dochodzi bol w klatce. Tylko gdy moj chlopak, ktoremu duzo zawdzieczam jest obok czuje sie szczesliwa.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Konsultacje psychologiczne Psychologia

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam,
problem w tym,że skoro skarży się Pani na "ciągle"towarzyszące poczucie nieszczęścia,to chłopaka nie ma.Nie pisze Pani z jakich przyczyn tak właśnie się dzieje,zatem proszę spróbować to wyjaśnić/szczególnie jemu/.Miłość uskrzydla i zwykle poprawia kontakt z ludżmi i nastrój.Jeżeli sprawia ból,najlepiej podzielić się nim z osobami,które potraią zrozumieć i pocieszyć.Można pójśc także do psychologa i tam częśc tego cierpienia zostawić.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Marta Widera-Kędryna Psycholog, Katowice

46 poziom zaufania

Zachęcam Panią do wizyty u psychologa, psychoterapeuty. Z tego co Pani napisała, trudno Pani znaleźć powody utrzymywania się przykrego stanu psychicznego i objawów somatycznych. Specjalista poprzez poszerzony wywiad z Panią, będzie mógł określić czym są opisane przez panią trudności, jaka jest ich przyczyna, określi ewentualne wskazania do psychoterapii, leczenia.
Ważne, że szuka Pani pomocy również poza relacją z partnerem. Konsultacja ze specjalistą wydaje się być niezbędna.

Pozdrawiam serdecznie
Marta Widera-Kędryna

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry, trudno odnieść się do tego co pani pisze z uwagi na małą ilość informacji. zachęcam do rozmowy z psychologiem - psychoterapeutą. Podczas takiej wizyty opowie pani dokładnie co się z panią dzieje, jak pani rozumie swój stan, jakie myśli towarzyszą stanom przygnębienia. Psycholog zaleci dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.

Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Na podstawie opisu trudno jednoznacznie stwierdzić skąd obniżony nastrój i brak motywacji. Bardzo zachęcam do wizyty u psychologa/terapeuty, u którego będzie Pani mogła opowiedzieć, co dokładnie czuje i wspólnie będziecie mogli poszukać przyczyn takiego stanu a następnie spróbować go zmienić.

Pozdrawiam serdecznie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pozbyć się nieśmiałości i poczuć się kobietą? – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Stany lękowe i towarzyszące im odrealnienie – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Związek z osobą, której się nie kocha – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Trudności ze znalezieniem chłopaka – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
Poczucie obecności drugiej osoby – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Utrata koncentracji i emocje – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
Poczucie nierealności i uczucie smutku – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Niepewność, brak siły a poczucie zadowolenia – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Nerwowość u 18-latki – odpowiada Mgr Monika Wysota
Brak uczuć i silnych emocji – odpowiada Mgr Karolina Matlak

Towarzyszące poczucie nieszczęścia

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Depresja po urodzeniu dziecka

Jeden dzień w Dziennym Domu Opieki Medycznej

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła