Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej
Koniecznie musi Pani skontaktować się z psychologiem lub przynajmniej z lekarzem rodzinnym i opowiedzieć to wszystko. Nie można się poddawać, myśleć w tych kategoriach, jest Pani na pewno wartościowym człowiekiem i proszę dać sobie szansę pomocy
Współczuję Pani trudnych doświadczeń, ale i wbrew temu,co Pani dziś myśli, nie są to doświadczenia, które muszą Panią zniszczyć. Samo to, że potrafi Pani napisać o swoich przeżyciach, jest już pierwszym krokiem w stronę nowego życia. Ma Pani 19 lat - jest Pani osoba pełnoletnią, mogącą decydować o swoim życiu. Wiem, że trudno w to uwierzyć widząc nieszczęście, skutki uzależnienia od alkoholu i mając poczucie, że nigdzie nie ma korzeni, prawdziwego domu i wsparcia. Tylko pracując z osobami w sytuacji podobnej do tej, którą Pani opisuje od 13 lat, mogę powiedzieć, że to przed czym Pani ucieka i to,czego Pani szuka-jest w Pani. Nikt nie cofnie czasu, nikt nie napisze scenariusza Pani życia od nowa. Ale może Pani przekuć to, co trudne i bolesne w siłę i mądrość, która nie wszystkim jest dana. I jako ta silna i mądra życiowo , ale młoda Kobieta, może Pani znaleźć oparcie wokół siebie i w sobie i napisać scenariusz dalszego życia po swojemu. Jestem pewna, że jeżeli poszuka Pani wokół osoby życzliwej, osoby z pasją albo osoby cierpliwej, a następnie dobrego terapeuty (a może wszystko w jednym?) - spojrzy Pani na świat łaskawszym okiem i znajdzie swoją drogę. Psycholodzy są dostępni na uczelniach, w przychodniach, w poradniach psychologicznych, przy kościołach i w fundacjach. Nie pisze Pani skąd Pani pochodzi, więc nie mogę dać adresu ani namiaru na żadną placówkę, ale jeśli tylko da Pani sobie szansę, zbuduje Pani na tych zgliszczach silną i wartościową osobę. Proszę się nie poddawać - na poddanie się zawsze jeszcze jest czas. Pozdrawiam serdecznie i życzę wiary.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Wyrzuty sumienia po śmierci babci – odpowiada Mgr Joanna Ostrejko-Sochal
- Jak odzyskać sens życia i pozbyć się myśli samobójczych? – odpowiada Dr Tomasz Krasuski
- W jaki sposób pomóc sobie po śmierci babci? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak nie myśleć ciągle o śmierci? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
- Czy to oznacza, że moja babcia ma urojenia? – odpowiada Lek. Karol Gołębiewski
- Jak radzić sobie z uczuciem, że mam dwie lewe ręce? – odpowiada Mgr Joanna Lida
- Co robić, gdy babcia chce kierować moim życiem? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Czy babcia może mieć jakąś przewlekłą chorobę psychiczną? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jestem zmęczona życiem i czuję się staro. Czy jest jeszcze szansa, że będę się cieszyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Czy się wyprowadzić z domu pomimo sprzeciwu babci? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
artykuły
Epidemia samotności wśród seniorów. "Mogę mówić do ścian. Niestety, one nic nie odpowiadają"
Trudna sytuacja finansowa, niewystarczająca opieka
Jedna rozmowa zmieniła życie tego lekarza. Staruszka doprowadziła go do łez
37-letni Marco Deplano, urolog, opublikował na Fac
"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k