Proszę Pani,
cóż powiedzieć? Niełatwa sytuacja. W życiu człowieka zdarzają się takie lub podobne sytuacje. Co robić? Nie ma właściwej odpowiedzi. Wszystko zależy od indywidualnych uwarunkowań. Jest Pani w tej chwili w stanie konfliktu wewnętrznego, co nie jest łatwe, ale w życiu nie unikniemy podobnych sytuacji.
Serdeczne pozdrowienia
Tomasz Furgalski
Dzień dobry.
Pani tęsknota za byłym partnerem, o którym Pani pisze, że nie była z nim długo (czyli nie zdążyła go naprawdę poznać), wydaje się być tęsknotą nie za człowiekiem, a za Pani wyobrażeniem o nim. W konfrontacji z wyobrażeniem, marzeniem żadna realność nie ma szansy na wygraną. Mówiąc inaczej - Pani mąż jest dostępny - z wszystkimi swoimi zaletami, ale i wadami, natomiast Pani były partner funkcjonuje raczej jako byt idealny. Nie jest więc dziwne, że mąż przegrywa z Pani wyobrażeniem. Prawdopodobnie realizacja Pani marzenia i tęsknoty byłaby w Pani przypadku wystarczającym otrzeźwieniem - w myśl powiedzenia: "Jak Pan Bóg chce kogoś mocno doświadczyć - spełnia jego marzenia" - mogłaby być jednak nieodwracalna.
Dodać trzeba, że, wbrew temu, co Pani pisze, to Pani, a nie rodzice, podjęła konkretne decyzje życiowe, skutkujące określonymi konsekwencjami (małżeństwo, dziecko) i jak widać, dzisiaj nie chce Pani ich przyjąć do wiadomości, tęskniąc za czymś, czego w zasadzie nigdy nie było.
Pozdrawiam.
Witam, skoro nie udało się Pani samej zamknąć poprzedniej relacji - w sensie psychicznym-przez tak długi czas, uważam, że powinna się Pani zgłosić do psychoterapeuty w celu uzyskania pomocy w tej sprawie. Uczucia kierowane do byłego, kiedy ma się męża i dziecko mogą wpływać destrukcyjnie na więzi emocjonalne w waszej rodzinie. Poza tym myślę,że człowiekowi z którym Pani żyje i ma dziecko się to po ludzku należy. Pozdrawiam
Witam, proszę skoncentrować się na obecnym związku czyli mężu i córce. Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Święta są doskonałą okazją, aby okazać sobie
Nadwaga i otyłość dotyka coraz młodszych osób. Dzi
Takich przypadków jest w Polsce coraz więcej. Kilk
Jeśli to Pani podjęła decyzję o rozstaniu, najlepiej przy niej wytrwać- skoro związek się rozpadł lepiej go nie rozpamiętywać. Jeśli będzie pani miała trudności z poradzeniem sobie z rozstaniem, może warto skonsultować się z psychologiem?
Albo wrócić do związku ALE na innych regułach, to znaczy takich jak Pani sobie to wyobraża, albo przecierpieć. Skoro chłopak się nie odzywa widocznie nie chce kontynuować waszej relacji, a nie ma nic gorszego niż toksyczny związek, kiedy to jedna ze stron próbuje "tworzyć" związek.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p
Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta
Dzieci chore na raka nie zawsze chcą się leczyć. P
Witam,
to bardzo trudny moment. Ktoś komu najbardziej ufamy, powierzamy swoje uczucia, nagle opuszcza i rani. Często wywraca to nasz świat do góry nogami i obawiamy się potem komukolwiek zaufać. Praca nad przetrwaniem takiej sytuacji to poradzenie sobie z nią na kilku polach. Po pierwsze przeżycie emocji pełnych żałoby - takie nagłe rozstanie można porównać do nagłej śmierci kogoś bliskiego. Pojawiają się wtedy bardzo silne emocje: od poczucia krzywdy, niesprawiedliwości, żalu po złość i ogromną bezradność. Kolejne podłoże to poradzenie sobie z zaufaniem do innych. Jest to bardzo trudne, gdyż intuicja podpowiada nam aby zachować ostrożność. Paradoksalnie tym samym możemy latami trzymać się z daleka od tego co daje nam szczęście - miłości. Trzecia sfera to praca nad poczuciem własnej wartości - niejednokrotnie takie doświadczenia mogą mieć wpływ na to, że czujemy się gorsi.
Wszystkie te obszary odnoszą się do zrozumienia sytuacji; pogodzenia się z nią bez przymusu wybaczenia; zastanowienia się co mogę z tej sytuacji wyciągnąć dla siebie i czego mogłam się nauczyć oraz jak mogę zadbać o siebie aby czuć się piękna i wartościowa niezależnie od tego co mi się w życiu przytrafia.
Polecam Pani tekst na moim blogu: www.anna-mochnaczewska.bloog.pl pod tytyłem: "jak przeŻyć po rozstaniu". Opisuję tam jak sobie poradzić. Na blogu również piszę o schematach, które często wpływają na to jakich dokonujemy w życiu wyborów - może się przyda.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam za Panią kciuki,
Anna Mochnaczewska
Psychoterapueuta
www.integral.com.pl
www.anna-mochnaczewska.bloog.pl
Witam,
to rzeczywiście przykra sytuacja,czytając Pani post dostrzegam zmaganie z bólem, rozczarowaniem, utraconymi nadziejami, krzywdą . Czas po zakończeniu tak długiego związku, zawsze jest czasem żałoby, odreagowania i "odpłakania".
Ważne by pozwoliła Pani sobie na te emocje, by skorzystała ze wsparcia bliskich, by dała "czasowi i sobie czas" na to wszystko...
W tej chwili powinna Pani przede wszystkim zadbać o siebie,! pomocna może okazać się rozmowa z psychologiem , opowiedzenie mu o swojej sytuacji i samopoczuciu.
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Rozstanie wiąże się zwykle z wieloma trudnymi emoc
Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p
