Tego typu odczucia są zazwyczaj nazywane derealizacją. Derealizacja może być spowodowana dużym zmęczeniem bądź ogromnym stresem i lękiem, ale również może występować w głębszych zaburzeniach natury psychicznej (nerwicach, ale także psychozach). W związku z tym polecam zgłosić się do psychologa i/lub psychiatry, którzy będą mogli postawić odpowiednią, trafną diagnozę po uprzednim szczegółowym wywiadzie klinicznym. Bez takiego kontaktu osobistego ze specjalistą niezmiernie trudno ocenić jakie są źródła Pani objawów oraz co można z nimi zrobić, by się ich pozbyć. Pozdrawiam.
Dzień dobry!
Konieczna jest dłuższa osobista rozmowa, proszę skonsultować się np. w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Bradykardia zatokowa i uczucie opuszczania własnego ciała – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Zaburzenia świadomości u 19-letniej osoby – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Czy nieuzasadniony lęk może być objawem psychozy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Utarta apetytu, senność i smutek – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- W jaki sposób odróżnić paranoję od padaczki skroniowej? – odpowiada Mgr Dorota Szykulska-Paprocka
- Nieprzyjemne uczucie odrealnienia – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Skupianie uwagi nad swoją osobą – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Derealizacja jako wynik silnego stresu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Wahania nastrojów a depresja i nerwica – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Problem z uczuciem odporności na otoczenie – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz