Dzień Dobry Pani,
Z tego, co Pani napisała tak myślę, że ma Pani wysokie oczekiwania względem samej siebie.
Prawdopodobnie ma Pani swój gotowy scenariusz i tego chce się trzymać- jeśli coś idzie z nim niezgodnie, to reakcją Pani jest płacz.
Jest taka zasada- czym bardziej czegoś chcemy, to tym bardziej to się nie wydarza.
Warto o tym pamiętać, dopuścić do siebie i pozwolić na to, żeby coś zadziało się inaczej.
Zachęcam Panią do konsultacji psychologicznej i podjęcia terapii, podczas której powinna Pani uzyskać wgląd do prawdziwej przyczyny Pani objawu płaczu.
Proszę być dla siebie wyrozumiałą.
Życzę Pani Pomyślności,
Irena Mielnik-Madej
Witam, jeżeli nadmierna emocjonalność związana jest z sytuacjami porażki to warto przyjrzeć się jak Pani radzi sobie w sytuacjach stresowych. Napisała Pani że płacze gdy dostanie niższą ocenę w szkole. Może ma Pani zbyt duże wymagania wobec siebie i nie radzi Pani sobie w sytuacji porażki. Pani zachowanie w trakcie kłótni z chłopakiem, również wskazuje że przyczyna może być podobna. Nadmierne wymagania wobec siebie, pragnienie bycia wciąż najlepszym, powoduje stałe niezadowolenie z wyników. Samoocena jest silnie związana z osiągnięciami. Jeżeli poczucie wartości jest silnie związane z oceną zewnętrzną, powoduje to nadwrażliwość na wszelką krytykę. Proponuję konsultację z psychologiem. Na podstawie opisu wnioskuję że jest Pani osobą ambitną, wytrwałą, obowiązkową. Może warto popracować nad poczuciem własnej wartości, dostosowaniem oczekiwań, nauczeniem się cieszenia się z własnych osiągnięć, korzystania z czasu wolnego. Pozdrawiam serdecznie
Witam
Widzę, że jest Pani osobą bardzo wrażliwą na zranienia. Czy zawsze tak było czy też odbiera to Pani jako coś nowego? Pisze Pani, że trudno się z tym żyje i że ma Pani dość sytuacji, gdy łzy same cisną się do oczu. Zachęcam, by przyjrzała się Pani swojej wrażliwości i sytuacjom, które tak na Panią działają i co się wtedy "w Pani" pojawia, co podpowiadają Pani myśli. Myślę, że kontakt z terapeutą mógłby być dla Pani użyteczny. Pozdrawiam ciepło.
Witam
Nikt nie płacze bez powodu…
Istnieje wiele przyczyn nadmiernej
emocjonalności i płaczliwości.
Do najczęstszych należą stres,
brak równowagi hormonalnej,
traumatyczne przeżycia w przeszłości, lęki, depresja…
Niewiele pisze Pani o sobie,
więc trudno znaleźć przyczynę Pani
trudności z kontrolowaniem emocji.
Nawet jeżeli żadne z powyższych u Pani
nie występują, to fakt, że takie stany zdarzają się
dość często jest niepokojący, gdyż mogą one
doprowadzić do wielu zaburzeń.
Najlepszym sposobem dotarcia do przyczyny
i znalezienia sposobu rozwiązania
problemu jest konsultacja z psychologiem.
Zachęcam do podjęcia terapii.
Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
W szczególnych przypadkach możliwe są
konsultacje online, np. za pośrednictwem
komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Płaczliwość u 19-letniej osoby – odpowiada Mgr Justyna Jamroz
- Jak radzić sobie z nadmierną płaczliwością i nerwowością? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak powstrzymywać płaczliwość? – odpowiada mgr Anna Zawrzel
- Dlaczego coraz częściej wybucham płaczem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Sposoby wyeliminowania nadmiernej płaczliwości – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk
- Dlaczego mam taki problem z płaczliwością? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Dlaczego jako dorosła osoba nieustannie płaczę bez powodu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Co może znaczyć aż taka płaczliwość? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
- Jak poradzić sobie z taką płaczliwością? – odpowiada Mgr Bartosz Neska
- Brak wsparcia u chłopaka i płaczliwość – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz