Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (880 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (405 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.
W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:
Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:
W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:
Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.
Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.
Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.
Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.
Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.
Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.
Mam 22 lata, nikomu się nie podobam, moja siostra miała zawsze powodzenie. A mi zawsze w szkole mówiły, że jestem brzydka a moja siostra ładna. To chłopaki się za nią uganiali. Boję się iść na dyskotekę, bo tyle jest ładnych dziewczyn, nie mam u chłopaków szans, nikt na mnie nie spojrzy na pewno. Nie wiem co robić.
Witam!
W swoim pytaniu poruszyła Pani bardzo ważny problem, wiele osób żywi podobne przekonania względem własnej osoby. Nasz mózg działa w specyficzny sposób, gdy pojawia się jakaś informacja z reguły szuka argumentów za jej potwierdzeniem a tym samym utwierdza nas w danym przekonaniu - niejednokrotnie błędnym. Najważniejsze to zdać sobie sprawę z tego mechanizmu by później móc spojrzeć na swoje życie z innej perspektywy. Podniesienie swojej samooceny niestety nie jest zadaniem łatwym, wymaga bowiem ogromnego zaangażowania i determinacji. Będzie trzeba teraz niejako na nowo zdefiniować swoje życie. Pierwszym krokiem jest zastanowienie się na swoimi zaletami - proszę nawet nie myśleć, że ich Pani nie ma. Po prostu będąc utwierdzaną w danym przekonaniu przez wiele lat przestała je Pani dostrzegać. Proszę gruntownie zastanowić się nad swoim życiem i spisać na kartce przynajmniej 10 swoich zalet. Może to być otwartość, przyjazne nastawienie wobec innych, uzdolnienia sportowe, naukowe, muzyczne.... jest wiele możliwości proszę się zastanowić, które pasują do Pani. Proszę umieścić tę kartkę w widocznym miejscu i czytać ją codziennie przed wyjściem z domu - w ten sposób wprowadzi Pani nowy model myślowy i zacznie szukać jego potwierdzenia w codziennych sytuacjach. Warto także otaczać się jedynie przychylnie nastawionymi do siebie ludźmi, po prostu przyjaciółmi. Proszę zacząć rozwijać swoje pasje, wyjść ze swoimi zainteresowaniami do ludzi - pokazać co ma Pani do zaoferowania.
Osoba atrakcyjna to osoba pewna siebie, pewna swoich zalet nie ma to nic wspólnego z wyglądem zewnętrznym. Warto nie skupiać się wyłącznie na wyglądzie zaś pokazać nieco swojego wnętrza - jestem przekonana, ze jest ono bardzo bogate. Wszystkie kobiety mają mniejsze lub większe kompleksy nie wolno jednak pozwolić by zdominowały one nasze życie. Odpowiedni ciuch i makijaż może ukryć pewne niedoskonałości ale pustki wewnętrznej nie da się ukryć. Dlatego tak ważna jest praca nad sobą i świadomość swoich zalet. Jeśli sama Pani stara się ich nie dostrzegać skupiając się jedynie na wadach to jak mają je dostrzec inni? Proszę spróbować zmienić swoje życie.
Pozdrawiam
Witam,
poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie.
Przydałaby się pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi Pani zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra
Emocje są zaraźliwe To zaskakujące, ale nie tylko
- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż
Witam, warto skonsultować się z psychologiem, podjąć psychoterapię. Może Pani skorzystać z pomocy prywatnie ub na NFZ: https://zip.nfz.gov.pl/GSL/GSL/PrzychodnieSpecjalistyczne Pozdrawiam serdecznie
Witam Pana
Nieadekwatna samoocena, nadmierna samokrytyka
i brak wiary w swoje możliwości negatywnie
wpływają na wszystkie obszary Pana
funkcjonowania i sprawiają, że nie potrafi Pan
cieszyć się życiem.
W ten sposób, zamiast realizować swoje
marzenia, tworzy Pan w umyśle wypaczony
obraz samego siebie, co pogłębia jedynie niską
samoocenę i poczucie przygnębienia.
Zachęcam Pana do psychoterapii
Terapeuta dotrze do źródeł Pana niskiej
samooceny i dobierze odpowiednią technikę,
dzięki której problem z niską samooceną
i jej konsekwencjami zostanie rozwiązany,
a Pan będzie mógł cieszyć się życiem.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Witam.
Pisze Pan o niskiej samoocenie i pyta jak to można leczyć?
Nie ma na to lekarstwa w postaci tabletki, ale może Pan przyjrzeć się, co takiego powoduje, że ma Pan z nią problem. Jakie doświadczenia, przekonania do niej prowadzą, jakie ma Pan wokół tego emocje i wtedy zacząć pracować nad zmianą w tym zakresie.
Temu właśnie służy psychoterapia, do której gorąco Pana namawiam.
Pozdrawiam.
Agnieszka Dymska.
Psycholog, psychoterapeuta.
www.pomocpsychologa.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła
-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por
Psychoterapia indywidualna polega na spotkaniach t
Od jakiegoś czasu mam myśli samobójcze... Często myślę, iż moje życie nie ma sensu. Każdy mój krok, jakiekolwiek działanie, które podejmę, wydaje mi się bezsensowne i beznadziejne. Jestem w klasie maturalnej. Stoję przed wyborem ścieżki życiowej... Już mam jej zarys, jednak wszyscy, tj. cała moja rodzina, mnie krytykują, że to zawód bez przyszłości i nie ma najmniejszego sensu na to iść. Gdy próbuję im to wyperswadować - jest jeszcze gorsza krytyka. Nikt mnie nie chce słuchać, nikt nie chce widzieć życia takiego, jakim ja go widzę. Przez ich krytykę odczuwam zniechęcenie do dalszego życia, które ma być beznadziejne i pełne poniżenia. Mój ojciec twierdzi, iż do niczego się nie nadaję i nigdy w żadnej pracy się nie zaaklimatyzuję. Przez to również czuję niechęć do życia. Boję się, że to co on mówi okaże się prawdą, a ja wyjdę na życiowego nieudacznika:-( Jak zwykle zresztą... Rodzice ciągle porównują mnie do mojej kuzynki, która zgrywa przed całą rodziną ideał. Uważają, że powinnam iść na lepsze studia (ja wybieram się na polonistykę, a kuzynka na dziennikarstwo). Uważają, iż moja uczelnia, na której zamierzam studiować, jest gorsza i nie mam na niej szansy rozwoju. Według nich powinnam iść gdzieś do dalekiego miasta, gdzie nie czułabym się zapewne najlepiej. Czuję, iż to miasto, które wybrałam, okaże się moim wybawieniem i szansą na lepszy rozwój. Moja matka również wywołuje u mnie myśli samobójcze. Często mnie krytykuje. Nawet wtedy, gdy zrobię coś dobrze, doszukuje się jakichś moich pominięć i błędów. Mówi, że nigdy nic jej nie pomagam, że obchodzi mnie tylko mój chłopak. Tak naprawdę tylko on mnie wspiera. Stara się zawsze dodawać mi otuchy. W rodzinie nikt się mną nie przejmuje, wszyscy mają mnie za czarną owcę. Nigdy nie zrobiłam nic takiego, żeby można było o mnie tak sądzić. Najwyraźniej musi być taka osoba w domu. Myślę, że jasno przedstawiłam swój problem i dostanę na moje pytanie odpowiedź. Z góry dziękuję!
Witam!
Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć na Twoje pytanie. Postawienie diagnozy jest możliwe wyłącznie po osobistej rozmowie i badaniu stanu psychicznego oraz uzyskaniu dokładnych informacji na temat zgłaszanych objawów oraz dotychczasowego funkcjonowania.
Myśli samobójcze są zawsze niepokojącym objawem, nie muszą być jednak związane z depresją. Depresja ma często postać przewlekłej choroby, przebiegającej z nawrotami i wymaga najczęściej leczenia farmakologicznego. Osobie w depresji z trudem przychodzi np. planowanie przyszłości.
Twoja wypowiedź wskazuje natomiast na reakcję depresyjną, pozostającą w ścisłym związku z trudną sytuacją. Wówczas podstawową metodą leczenia staje się psychoterapia.
Każdy dojrzały człowiek stara się dążyć do samorealizacji, mieć poczucie własnej sprawczości i chce czerpać satysfakcję z podejmowanych samodzielnie decyzji. Są to cechy świadczące o prawidłowym rozwoju osobowości. Niestety, zdarza się, że rodzice nieświadomie hamują proces usamodzielniania się i separacji od rodziców. Może nimi wówczas powodować lęk przed osamotnieniem, porzuceniem.
Zdarza się, że dziecko zostaje obciążone bagażem niespełnionych aspiracji i potrzeb rodziców. Może się to dziać kosztem upokorzenia dziecka, dyskredytowania jego poczucia własnej wartości. Obciążone aspiracjami i planami rodziców często staje się najstarsze dziecko w rodzinie lub jedynak. Takiemu dziecku poświęca się najwięcej uwagi i troski. Wiąże się jednak ona często z dużą kontrolą i oczekiwaniami ze strony rodziców.
Myślę, że powinnaś się kierować przede wszystkim swoimi potrzebami i zainteresowaniami. Wyjazd na studia sprawi, że wpływ rodziców na Twoje życie i decyzje będzie z czasem coraz mniejszy. Pamiętaj również, że decyzja o wyborze studiów, mimo iż bardzo ważna, nie ma przecież wymiaru ostatecznego. Wielu ludzi zmienia zdanie na pierwszych latach studiów i poszukuje nowego kierunku.
Prawdopodobnie masz obecnie lepszy kontakt i wsparcie w swoim chłopaku, co jest naturalne i korzystne dla Ciebie. Myślę, że mogłabyś skorzystać z wizyty u psychoterapeuty, który mógłby udzielić Ci wsparcia i otuchy, i pomógł w rozwiązaniu konfliktowej sytuacji rodzinnej.
W przypadku dłużej utrzymującego się przygnębienia i myśli rezygnacyjnych, powinnaś zgłosić się do psychiatry celem diagnostyki i leczenia farmakologicznego.
Pozdrawiam serdecznie i życzę sukcesów w nowym roku.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
Była dzieckiem, gdy okazało się, że cierpi na zesp
W głowie - wola walki, w ciele - nowotwór, który c
