Witam serdecznie!
Zdaję sobie sprawę, że jest Pani oburzona niehumanitarnym traktowaniem zwierząt i los czworonogów w Rumunii bardzo Panią oburzył. Skoro jest Pani aż tak bardzo wrażliwa emocjonalnie na los zwierząt, to może warto byłoby przekuć to w coś pozytywnego? Rozumiem, że czuje się Pani bezradna, nie ma Pani wpływu na to, co dzieje się w Rumunii, na to, że ktoś bije swojego pupila, znęca się nad nim czy stosuje przemoc. Może jednak Pani pomóc niektórym zwierzętom, np. pracując jako wolontariusz w schroniskach dla zwierząt. Poza tym, praca w takim miejscu mogłaby być okazją nie tylko pomocy potrzebującym zwierzętom, ale również formą terapii dla Pani, gdyż mogłaby się Pani stopniowo oswajać z tym, co spotyka zwierzęta. No i nie czułaby się Pani taka bezradna. Może pieskom w Rumunii Pani nie pomoże, ale jest szansa, że pomoże Pani czworonogom z Polski;) Każdy uratowany pupil to radość. Proszę się nad tym zastanowić. Poza tym, nie zaszkodzi też skonsultować się z psychologiem. Warto się zastanowić, skąd u Pani taka wrażliwość emocjonalna na cierpienie zwierząt, że aż Pani płacze. Może to skutek jakichś wydarzeń w przeszłości, w dzieciństwie, może jako dziecko była Pani świadkiem okrutnego traktowania zwierząt przez kogoś?
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
