Wychowywanie dziecka bez ojca

Witam Moja siostra wychowuje samotnie synka, ciężko pracuje więc dzieckiem zajmują się nasi rodzice, bardzo dużo uwagi przywiązują do wnuka, my jako rodzeństwo też staramy się jej dużo pomagać, ojciec dziecka od ponad roku nie odwiedza syna, nie nawiązuje kontaktu, dziecko ma 7 lat i coraz częściej dopytuje o tatę jak mamy mu pomóc, delikatnie wytłumaczyć zaistniałą sytuację, od czego zacząć? Jego ojciec nie jest dobrym przykładem, lubi alkohol i nie kwapi się do pracy.

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy wychowawcze Dziecko Relacje z dziećmi

Mgr Bohdan Bielski Psycholog, Warszawa

50 poziom zaufania

Przede wszystkim wydaje i się, że to pytanie powinna zadać Pani siostra - matka chłopca. Rodzaj odpowiedzi zależy od tego, co działo się w tej rodzinie zanim on odszedł. Warto najpierw zdiagnozować stan emocjonalny chłopca, obraz ojca, jaki ma w swojej pamięci, jego potrzeby w tym zakresie. To powinien zrobić psycholog rodzinny. Radzę, żeby siostra zadzwoniła do miejskliego osrodka pomocy społecznej i zapytała o mozliwość bezpłatnej konsultacji. pozdrawiam

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Witam.
Najważniejsze w zaistniałej sytuacji jest autentyczne, wspierające bycie z dzieckiem. Co to znaczy? Skoro chłopiec zadaje pytania należy na nie odpowiadać. Pozostawienie pytań samym sobie, nie odpowiadanie, krążenie wokół tematu, kręcenie niczego dobrego nie przyniesie, gdyż dzieci z łatwością "wyłapują" próby krętactwa. Poczuje wtedy, że nie darzą go Państwo zaufaniem, lub chcą coś ukryć. Poczuje się niepewnie, a to może mieć dalszy wpływ na jego samoocenę. Zatem pierwsze i najważniejsze jest szczere odpowiadanie na pytania chłopca. Bez przeinaczeń, bez ukrywania prawdy. W sposób dostosowany do jego możliwości rozwojowych.
Po drugie - nie należy chłopca od razu zasypać informacjami na temat tego, co się stało z jego ojcem, czy też jaki ten ojciec jest. Proszę dozować te informacje. Również ważne jest, aby nie negować całej postaci ojca ("nie jest dobrym przykładem", "nie kwapi się do pracy" itd.) - oczywiście te informacje też są ważne, ale żeby nie nadwyrężyć dziecka zasypując go tylko negatywnymi wiadomościami o ojcu.
Jak zacząć? Jak najprościej. Chłopiec sam pyta - najlepiej zaczekać do takiego momentu, odpowiedzieć na jego wątpliwości i bolączki, a reszta sama się ułoży. Proszę się nie bać i nie stresować, słuchać chłopca i autentycznie odpowiadać. Powodzenia!

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

Niestety nie znam systemu dziecka. Mówiąc szablonowo myślę, że nie jest to jeszcze odpowiedni wiek na wdrażanie całej prawny. Wszystkiego nie zrozumie. Najprościej jest sprawę przedstawić jakiś prostym przykładem. Najlepiej byłoby udać się z dzieckiem do pedagoga lub psychologa dziecięcego.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
USŁUGI TERAPEUTYCZNE, COACHINGOWE I SZKOLENIOWE
http://psychopedagog.eu
PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://blog.psychopedagog.eu
MOJE REFERENCJE
http://dkk.psychopedagog.eu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak wytłumaczyć dziecku zerwanie kontaktu przez ojca? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Czy mówić dziecku o ojcu? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Nękanie przez ojca w rodzinie – odpowiada Mgr Marta Pociecha
Problemy z rówieśnikami i ojcem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Problem z ojcem, któremu nic nie pasuje – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Relacje z ojcem i szantaż emocjonalny – odpowiada Mgr Agata Wons
Jak wychowywać dwójkę dzieci? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Wywoływanie kłótni z błahych powodów – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Co zrobić, żeby 5-letnie dziecko zasypiało wcześniej? – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
Brak akceptacji i pochwał od ojca – odpowiada Mgr Barbara Szalacha

artykuły

Tajemnicza śmierć 6-letniego Maddoxa. Zniknął tylko na chwilę

Nieznane są przyczyny śmierci 6-letniego Maddoxa R

Horror w Opocznie - 3-miesięczne dziecko martwe, rodzice pijani

Kolejny raz mediami wstrząsa informacja o śmierci

"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska

Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego

Depresja a wychowywanie bez ojca

Czy to jeszcze da się naprawić i sprawić,że kiedykolwiek będę szczęśliwa...?Mam 25 l.Wychowałam się w rodzinie bez ojca. Wyparłam ten fakt ze świadomości-wizerunek taty.On cierpi na schizofrenię.Mama poświęcała się dla mnie, do tej pory jest bardzo nadopiekuńcza,wie lepiej niż ja, czego mi brakuje.Dbała o mnie,o moją edukację,jednak mnie nie przytulała.Zaczęłam się spotykać z drugim chłopakiem,ale znów nie wiem,co czuję.Chyba nie ma we mnie miłości...Cierpię na depresję i nie chcę tak żyć...

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Depresja Terapia rodzinna Psychologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Proszę wybrać się do psychoterapeuty i dać sobie czas na zaopiekowanie się sobą.

Pozdrawiam!

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

55 poziom zaufania

Tak, zawsze jest możliwość dokonywania w życiu dorosłym zmian, naprawiania tego co jest ważne, szukania swojego szczęścia. Znany filozof egzystencjalista Sarte napisał: "Ważne jest nie to, co ze mną zrobiono, lecz to co ja sam zrobiłem z tym, co ze mną zrobiono" . Pani ma za sobą trudne doświadczanie choroby w rodzinie, nieobecności ojca, nadopiekuńczości, która zwykle nie pozwala rozwinąć się niezależności u dziecka. Emocjonalna niezależność, jest natomiast niezbędna, aby móc rozpoznawać swoje emocje i potrzeby. Depresja z którą Pani się boryka wymaga pomocy zewnątrz, gdyż wiąże się ona z emocjonalnymi stratami - smutkiem, z którymi nie łatwo się pogodzić samemu, a nadopiekuńczość rodzica, w tym nie pomaga. Aby trwale wyleczyć depresję niezbędna jest psychoterapia. Umożliwia ona zarazem zbudowanie wewnętrznej siły, pomaga pogodzić się z brakami z dzieciństwa, wyjść z relacji nadopiekuńczej i poczuć się dorosłym. Na terapii klient uczy się szukać bliskości i czułości na zewnątrz oraz budować dojrzałe związki partnerskie.
W depresji trudno uwierzyć, że zmiana jest możliwa, prawie wszystko wydaje się bez sensu. Proszę jednak dać sobie szansę i zawalczyć o siebie. Pozdrawiam Agnieszka Glica

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Dobrze, że szuka Pani dla siebie pomocy, to pierwszy krok na drodze do zdrowia i poczucia satysfakcji z życia. Warto, żeby spotkała się Pani z psychoterapeutą- z tego, co Pani pisze, ma Pani dużo tematów do przepracowania. Nie tylko wizerunek ojca, ale także relacja z mężczyznami, relacja z mamą, kwestia samodzielności i odpowiedzialności, a także wielu emocji, które się pod tym kryją. Być może ta obojętność, przygnębienie obecnie, to zablokowanie właśnie tych wszystkich innych emocji, które są w Pani, a na które nie jest Pani gotowa. Warto je przeżyć, przepracować pod okiem specjalisty.

Maria Fraszewska Psycholog, Zielona Góra

62 poziom zaufania

Rozumiem, że diagnozę depresji postawił psychiatra, i że korzysta Pani z leków. Warto do tego podjąć psychoterapię. Szuka Pani pomocy, a to już dobry początek. Należy rozpracować swoje emocje. Powodzenia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Relacje z nadopiekuńczą matką i ojcem – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Postępowanie z mężem, który jest dzieckiem toksycznych rodziców – odpowiada Mgr Jakub Bieniecki
Jak poradzić sobie z napadami depresji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Brak umiejętności wybaczenia ojcu alkoholikowi – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Obojętność i problemy w relacji z ojcem – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Agresja ojca wobec syna – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
W jaki sposób pogodzić się ze śmiercią ojca? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak pomóc ojcu alkoholikowi? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Depresja i myśli samobójcze po śmierci ojca – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Alkoholowy problem ojca – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Jak radzić sobie ze stresem w pracy? (WIDEO)

Co drugi Polak odczuwa stres w pracy. Czy państ

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Niska samoocena po wychowywaniu się z ojcem alkoholikiem

Wychowałam się w domu gdzie ojciec pił, mam bardzo niską samoocenę nie radzę sobie z tym. Mam 35 lat i dwa nie udane małżeństwa. Teraz jestem w związku od 2 lat z partnerem o 10 lat młodszym wiem że mnie kocha ale ja ciągle mam obawy że mnie zostawi dla młodszej robię mu awantury nawet o to że spojrzy na inną.Bardzo boję się porażki że znów mi się nie uda i to ja zniszczę.Proszę o podpowiedz gdzie się udać może razem z partnerem . Agnieszka

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Uzależnienie od alkoholu Terapia rodzinna Psychologia Samoocena Małżeństwo

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Myślę, że bardziej wskazana jest psychoterapia indywidualna dla Pani.
Może Pani skorzystać z niej w ramach NFZ - np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego, Poradni Leczenia Uzależnień, lub prywatnie.

Mgr Marek Lisowski Psychoterapeuta, Dziwnówek

66 poziom zaufania

Zachęcam przede wszystkim Panią do ośrodka leczenia uzależnień gdzie mają w programie psychoterapię dla dorosłych dzieci alkoholików. To o czym Pani pisze zdarza się dość często u osób wychowywanych w rodzinie gdzie ktoś nadmiernie pił alkohol. Wielu osobom taka terapia pomaga w nauczeniu się właściwego reagowania na emocje w życiu dorosły.
Proszę to zrobić. gra jest warta świeczki. pozdrawiam ciepło.