Zachowanie u 3,5-latki

Witam Mam problem z moją trzy i pół letnia córka .Odkąd skończyła 3 latka zaczeła zamykac się w sobie .Nie chcę bawić się z dziecmi tzn ma wybrane dwie koleżanki inne dziecfi ignoruje .Z dorosłymi wogóle nie chce rozmawiać ani żartować mieszkamy wraz z teściem i z nim również nie chce przebywac co rok temu za nim świata nie widziałą ,Żadnych nowych zabawek nie chce .najlepiej czuje się sama w swoim toważystwie chciałabym dodać że mąz mój jest osobą która nie okazuje uczuć

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Zaburzenia zachowania Psychologia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Mogą to być wzorce z grupy rówieśniczej, rodzaj przejawiania własnej samodzielności i samosterowności ale także zachowanie spowodowane stresem, ważnymi czy trudnymi wydarzeniami. Jeśli miałby być powód do niepokoju potrzebna byłaby pełna diagnostyka psychologiczna- dlatego warto skonsultować się z ośrodkiem zajmującym się diagnostyką maluchów lub psychologiem dziecięcym.

Dr Anita Rawa-Kochanowska Psycholog, Lublin

55 poziom zaufania

Witam. Dobrze byłoby pójść z dzieckiem do psychologa dziecięcego, ponieważ bezpośrednia obserwacja zachowania dziecka i jego sposobu komunikowania się jest niezbędna do postawienia diagnozy. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy zachowanie mojego syna może oznaczać autyzm? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Agresywne zachowanie dziecka w kierunku rówieśników – odpowiada Piotr Bochański
Ocieranie miejsc intymnych u 2-latki – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Agresywne zachowanie u 14-latka – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Zachowanie 9-latki nieadekwatne do wieku – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Upartość i wymuszanie u 3,5-latki – odpowiada Mgr Agata Polańska-Krzos
Czy takie zachowanie 20-miesięcznego dziecka jest normalne? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Nerwowe zachowanie i ataki histerii u 3,5-latki – odpowiada Mgr Agata Kulpa-Kulpińska
Niekulturalne zachowania dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Co sądzić o takim zachowaniu dziecka? – odpowiada Mgr Agata Majda

artykuły

39 rad psychologa, jak być szczęśliwym każdego dnia

Każdego dnia zmagamy się z wieloma, mniejszymi i w

Autyzm - rodzaje, charakterystyka, postępowanie

Mimo iż o autyzmie mówi się obecnie znacznie więce

Co zrobić, gdy dziecko gryzie?

Wielu rodziców martwi się, gdy ich pociechy zaczyn

Jak poradzić sobie z takim zachowaniem u 3,5-latki?

Moja 3,5 letnia córka z wielką chęcią chodziła do przedszkola. Wcześniej wychowywała ją w domu babcia. Tydzień temu....(mamy listopad) zdążyło się jej zmoczyć podczas snu. I coś zaczęło się dziać. Nie chce chodzić do przedszkola, płacze przed wyjściem....w nocy nie śpi po kilka godzin i pyta czy dziś Idzie do przedszkola(weekend). W przedszkolu po rozstaniu nie płacze, albo na początku....po powrocie do domu- jest ok. Martwi mnie te nie spanie po nocach i pytania czy idę do przedszkola. Ratunku, pomocy- co robić

KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu

Pediatria Psychologia Rozstanie Dziecko

Mgr Magdalena Klekotko Psychologia, Kraków

32 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Warto porozmawiać z dzieckiem i zapytać, czy lubi chodzić do przedskola, co jest fajne w przedszkolu, a co nie, co lubi, czego nie lubi, co chicałaby inaczej, czego się boi. Warto dowiedzieć się z perspektywy dziecka, co takiego dzieje się w przedszkolu, a wtedy będzie Pani mogła podjąć jakieś dalsze kroki - być może rozmowa z dzieckiem, być możerozmowa z pedagogiem i dokonanie jakiś zmian w strukturze dnia przedszkolnego lub konsultacja z psychologiem. Wszystko zależy, jaki problem zauważa dziecko i czy w ogole widzi jakis problem.

Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy codzienny płacz nie wpłynie źle na moje dziecko? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak przekonać 3-letnią córkę do chodzenia do przedszkola? – odpowiada Artur Brzeziński
Wypisanie dziecka z przedszkola z powodu stresu i płaczu – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Co robić z takim zachowaniem przedszkolaka? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Dlaczego dziecko nie bawi się w przedszkolu? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Lęk 3,5-letniego dziecka przed przedszkolem – odpowiada Mgr Adam Horak
Nie wiem jak sobie poradzić z zachowaniem syna – odpowiada Paulina Witek
Niechęć do przedszkola u 3,5-letniego chłopca – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Aspołeczne zachowanie dziecka w przedszkolu – odpowiada Mgr Marlena Kwiatkowska
Jak przekonać dziecko do chodzenia do przedszkola? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Wszawica. Powracający problem polskich przedszkoli?

Wszy wcale nie są reliktem przeszłości ani efektem

Lęk separacyjny

Lęk separacyjny pojawia się u dzieci w okolicach ó

Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo

Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze

Krzysztof Pietrych Pediatria, Sieradz

umów wizytę

Magdalena Szczęsna Pediatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Jadwiga Borostowska Pediatria, Gdańsk

umów wizytę

Ilona Hajdas – Kudela Pediatria, Katowice

umów wizytę

Zachowanie na przekór u 3,5-latka

Mój syn ma 3,5 lat.Martwi mnie jego zachowanie; robi wszystko na przekór,na moje propozycje czegokolwiek odpowiada "nie";w zabawie z innymi dziećmi przeszkadza im; obraża się sam nie wie o co, robi mi na złość, wciąż pokazuje fochy. Czy to taki etap czy może objaw autyzmu? Jak reagować na to? Przyznaję ,że czasami czuję się bezsilna lub tracę cierpliwość.

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Psychologia Dziecko Rozwój dziecka Pedagogika

Mgr Zuzanna Starczewska Psycholog, Sosnowiec

52 poziom zaufania

Witam,
To pewnie taki okres w jego życiu, że jest zbuntowany.
Dzieci często pokazują swoje niezadowolenie, gdy coś im nie pasuje. Być może czuje się odrzucony przez rówieśników. Prosze z nim duzo rozmawiać, ponieważ im więcej dziecko usłyszy od pani, tym więcej zostanie mu informacji i kiedyś ich użyje.
Pozdrawiam

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Maluch w tym wieku poznaje swoją indywidualność i lubi ją wyrażać (stąd częste mówienie "nie"). Dopiero tez uczy się radzić sobie z emocjami, często wybucha gdy coś jest "nie po jego myśli" Szczególnie w konfrontacji z rówieśnikami, którzy nie maja tendencji do uległości w zabawach (jak dorośli czy opiekunowie dziecka). Uczy się dopiero relacji społecznych i idących za tym kompromisów. Warto jak najczęściej interpretować synkowi jego zachowanie, mówić , co może czuć, pokazywać akceptowalne rozwiązania i wyraźnie stawiać granice wobec tych nieakceptowalnych form wyrażania emocji (np wobec bicia). Strasznie ważna jest konsekwencja i współpraca wszystkich osób zajmujących się dzieckiem.
Jeśli pomimo zmiany trudności wychowawcze będą się utrzymywać lub nasilać, warto skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego lub rodzinnego.

Mgr Małgorzata Nikonowicz Pedagog

44 poziom zaufania

To raczej nie jest objaw autyzmu, ale buntu i stawiania własnych granic.Polecam terapię behawioralną.

Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz

65 poziom zaufania

Witam
Dzieci się buntują i to jest nie do uniknięcia. Wyznaczenie granic, zasady i konsekwentne postępowanie w przypadku ich łamania pomoże.
Zapraszam na warsztaty dla rodziców.
Pozdrawiam AM