To naturalne, ze dziecko w tym wieku buntuje się- doświadcza w ten sposób swojej odrębności, samodzielności, ale także testuje granice rodziców oraz uczy się zachowań społecznych np co mogę uzyskać, jeśli coś brzydko powiem?- zależnie od reakcji zachowanie to będzie się wzmacniać albo wygaszać. Konieczna jest konsekwencja i zdecydowany sprzeciw wobec takich zachowań, nawet jeśli powoduje to chwilowe pogorszenie. Ustępowanie w takich sytuacjach i po takich zachowaniach, wzmacnia je i (bo dziecko coś uzyskało, więc chętnie zachowanie powtórzy).
I choć wiem, ze nie jest to łatwe, czasem jest wręcz przykre, zachęcam do uzbrojenia się w cierpliwość i myślenia o tym jak o normalnym okresie rozwojowym, przez który trzeba przejść ucząc dziecko właściwych zachowań. W razie skrajnego nasilenia można skorzystać z pomocy psychologów dziecięcych w poradniach psychologiczno-pedagogicznych lub gabinetach prywatnych.
Dzień Dobry,
Może warto byłoby kontrolnie zasięgnąć opinii psychologa dziecięcego?
Z pozdrowieniami,
Irena Mielnik-Madej
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak radzić sobie z zachowaniem 16-miesięcznego dziecka? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Zachowanie 17-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problemy z zachowaniem u 4-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Agresywne zachowanie u 14-latka – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
- Zachowanie na przekór u 3,5-latka – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Podejrzenie autyzmu u dziecka w wieku 2 lata i 7 miesięcy – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Zachowanie 14-letniej dziewczynki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Zachowanie 1,5-rocznego syna – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Co może sugerować takie zachowanie córki? – odpowiada Mgr Bartosz Neska
- Co robić z zachowaniem mojego synka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś