Witam,
Należy pójść z synem do psychologa klinicznego, specjalisty w diagnostyce i psychoterapii dzieci i młodzieży. Po konsultacji z psychologiem być może okaże się tez wskazana wizyta i lekarza psychiatry i wsparcie procesu pomocy chłopcu lekami, ale nie musi to okazać się konieczne. Tak zarysowany problem należy dokładnie przeanalizować w kontekście sposobów wychowywania w domu oraz jego sytuacji w szkole i grupie rówieśniczej. Absolutnie proszę nie pozostawiać dziecka bez pomocy!
pozdrawiam
Myślę, że najlepiej najpierw do psychiatry a następnie do psychoterapeuty.
Witam,
myślę, że zanim zacznie Pani szukać specjalisty dla syna, należy zastanowić nad ewentualną przyczyną takich zachowań. Porozmawiać z nauczycielami w szkole, kolegami, rodzeństwem i zapytać siebie od kiedy obserwuję takie zachowania, kiedy one się nasilają. Może szukać Pani pomocy u psychologa w szkole, w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej. Łączę pozdrowienia
Monika Prus
Psychiatra i psycholog zajmujący się dziećmi powinni pomóc np w Poradni Psychologiczno Pedagogicznej, najlepszą jednak forma byłaby psychoterapia rodzin.
do psychologa bądź psychoterapeuty, który pracuje z dziećmi
Magdalena Brabec
Witam Panią,
pisze Pani krótko, jednak opisywane objawy wyglądają dość poważnie. Dobrze byłoby w tej sytuacji udać sie do lekarza psychiatry bądź do psychologa. Radziłabym zgłosić się do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Młodzieży.
Witaj,
nie wiemy kim jesteś dla tego nastolatka ale jeśli mamą i wobec Ciebie przejawia owe akty agresji/głodzenie się jest także agresją/,powinnaś razem z synem pójść do terapeuty i podjąć tę formę leczenia.Stosuje się tutaj zarówno formy psychoterapii rodzinnej,gdyż problem dotyczy nieletniego,który pozostaje pod wpływem systemu z oczywistych powodów albo najpierw kilka sesji z samym chłopcem,jeżeli jest na to gotów a następnie zaprasza się członków rodziny.
Taki sposób myślenia jest najsłuszniejszy i mimo,że trudny dla rodziny,przywraca wszystkim stabilność relacji oraz wzmacnia rodziców w swoich rolach,pozwala zaznaczyć zdrowe granice i normy,co równocześnie wycisza dziecko.
Polecam w/w sposób i życzę siły.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Agresywne zachowanie u 6-latka – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk
- Jak radzić sobie z zachowaniem 13-latka? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Agresywne zachowanie u 12-latka – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
- Zachowanie 13-latka i histeryczny płacz – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Napady szału i agresja po szkole u 7-latka – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Agresywne i nieposłuszne zachowanie 7-latka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problemy z koncentracją u 9-latka – odpowiada Dr Małgorzata Mazurek
- Jak leczyć dziwne zachowania trzylatka? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Agresywne zachowanie w wyniku zachowania matki – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
- Problemy z zachowaniem u 6-latka – odpowiada Mgr Ewa Mioduska