Żal po stracie przyjaciółki

Jak pogodzić się z utratą bliskiej przyjaciółki, którą znało się całe życie i traktowało jak siostrę. To tak bardzo boli. Była taka młoda(27lat)Była absolwentką resocjalizacji i pracowała pomagając ludziom uzależnionym od używek, bo znała to z autopsji. A teraz po traumatycznych doświadczeniach już jej nie ma.Życie czasami bywa zbyt brutalne, ona nie zasłużyła na taką śmierć. A osoby które ją skrzywdzili pozostaną bezkarni. Wiem że mogłam coś zrobić, nie daruję sobie tego, bo wiem co ją spotkało

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Psychologia Żałoba i strata

Mgr Anna Suligowska Psycholog, Gdynia

56 poziom zaufania

Witam Panią
Pisze Pani o poczuciu winy i ogromnej stracie bardzo bliskiej dla Pani osoby, z pani słów czuć żal i pustkę którą bardzo trudno wypełnić. Zadaje Pani mądre pytanie jak pogodzić się z taką stratą, polecałabym sesje psychoterapii na których mogłaby Pani stopniowo oswajać się z brakiem przyjaciółki, lekarstwem jest też upływ czasu i żałoba.
Anna Suligowska

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Ból i żal po stracie, poczucie niesprawiedliwości, rozczarowania i złości są normalnymi, zrozumiałymi uczuciami. Nie może Pani jednak brać na siebie winy czy odpowiedzialności,za śmierć (samobójstwo) przyjaciółki. Zachęcam do skorzystania z pomocy psychologa.

Mgr Elwira Chruściel Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam,

zachęcam do skonsultowania się z psychoterapeutą. Praca ze specjalistą pozwoli Pani odnaleźć drogę do pogodzenia się z tak wielką stratą, jaką jest utrata bliskiej osoby. Warto odkryć, z czego wynika Pani poczucie winy i jak może Pani przywrócić w sobie równowagę emocjonalną by móc dalej żyć, pielęgnując pamięć o wspaniałej osobie, którą najwyraźniej Pani kochała i podziwiała.
Może także warto rozważyć, co mogłaby Pani zrobić dla innych w hołdzie zmarłej przyjaciółce? Mógłby to być piękny prezent na symboliczne pożegnanie jej. Proszę zdecydować, czy takie działanie mogłoby być dla Pani pomocne..?

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Strata przyjaciółki – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk
Jak pogodzić się ze śmiercią przyjaciółki? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Samobójstwo przyjaciółki po brutalnym gwałcie – odpowiada Mgr Iwona Hildebrandt
Życie po stracie bliskiej osoby – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Strata bliskiej przyjaciółki – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
Problem po utracie przyjaciółki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie po stracie rodzica? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Dlaczego brat popełnił samobójstwo? – odpowiada Paulina Witek
Lęki i zaburzenia zachowania po stracie ojca – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
Trauma po stracie psa – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

Zdrada a depresja

Tworzenie związku wymaga od partnerów zaangażowani

Zaburzenia depresyjno- lękowe i silny żal po stracie rodziców

boje się że zwariuje, stracę kontrole, mam myśli że wyskoczę przez okno z POWODU lęk - że nie mam już rodziców umarli na raka (zaznaczam że mam zaburzenia depresyjno-lękowe) braku bezpieczeństwa, że brak rodziny. Oni już nie wrócą czemu aż tak się boje?czy można zwariować przez ten ból żal??

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Lęk Nerwica Zaburzenia lękowe Strata bliskiej osoby Psychiatria Psychologia Zaburzenia depresyjne

Artur Brzeziński Psycholog, Białystok

48 poziom zaufania

Witam,
Każdy z nas czasem się boi. Zdarza się, że ten lęk zaczyna zatruwać nam życie. Tak jak Pani pisze - zaczynamy myśleć, że zwariujemy. Dzieje się tak czasem m.in z powodu nie uświadomionych przekonań, zapomnianych wydarzeń, wyobrażeń zbudowanych na podstawie interpretacji jakiś sytuacji, czy zachowań. Czasem dzieje się tak, ponieważ została zaburzona równowaga chemiczna w mózgu (jakichś substancji do zrównoważonego myślenia jest za mało).
Istnieją bardzo skuteczne sposoby przywrócenia spokoju.
Proszę aby Pani odwiedziła dwóch specjalistów - psychiatrę - on może przypisać Pani leki które poprawią funkcjonowanie mózgu oraz psychoterapeutę, który pomoże Pani zmienić sposób myślenia na taki, który będzie Pani odpowiadał.
Z pewnością odzyska Pani znowu kontrolę nad swoim życiem.
Zajrzałem do internetu i znalazłem tam informację:
- o psychiatrze - Danuta Jurowicz - Muchniewska, ul. Okrzei 31, Mikołów, 43-190, śląskie, 32-2262367

- o psychoterapeucie w Mikołowie (mam nadzieję, że to ta sama miejscowość w której Pani mieszka) i wydaje mi się, że warto z jego pomocy skorzystać.
Przemysław Stępień, ul. Krakowska 10, 43-190 Mikołów, mail: psychofit.pl@gmail.com
TEL.: 790 624 136
http://psychoterapeuta-mikolow.pl/

Pozdrawiam serdecznie

Artur B.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Zachęcam do zgłoszenia się do psychologa. Pomoże zarówno przepracować emocje związane ze stratą i żałoba, ale także poradzić sobie z lękiem, odbudować poczucie bezpieczeństwa, zaufania, a także odnalezienia w sobie na nowo pozytywnych emocji.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nerwica lękowa i nadmierny apetyt – odpowiada Artur Brzeziński
Rozsypka i odczuwanie straty po śmierci bliskiej osoby – odpowiada Mgr Magdalena Romaniuk
W jaki sposób leczyć zaburzenia lękowe? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Jak poradzić sobie po stracie rodzica? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Zaburzenia lękowe i napady lękowe a alkoholizm – odpowiada Mgr Karolina Matlak
Zaburzenia depresyjno-lękowe a TK – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Myśli samobójcze po stracie dziewczyny – odpowiada Mgr Iwona Hildebrandt
Ucisk w klatce piersiowej i silny lęk przy nerwicy lękowej – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Zaburzenia depresyjno-lękowe i otępienie – odpowiada Mgr Julita Tratnerska
Zaburzenia lękowe i natrętne myśli u młodej mamy – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk

artykuły

Wojna w Ukrainie nasila strach. Psycholog wyjaśnia, jak radzić sobie ze stanami lękowymi

Ataki paniki, stany lękowe, myśli o końcu świata.

Long COVID wykańcza go psychicznie. "To piekło, jakbym był poza swoim ciałem"

Jarosław Marciniak od kilku miesięcy walczy z siln

Nomofobia - charakterystyka, objawy, rozpoznanie, leczenie

Czujesz strach, gdy pomyślisz o braku możliwości s

Lek. Jolanta Chojnacka-Wójtowicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Agnieszka Skrzęta Psychiatria, Poznań

umów wizytę

lek. Danuta Wernicka–Juszczak Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Aleksandra Topolewska-Wochowska Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Hipochondria u przyjaciółki

Moja przyjaciolka cierpi na hipochondrie, nie ma tygodnia zeby nie miala jakiejs nowej choroby, wciaz wizyty u lekarzy, wciaz leki, co raz to bardziej inwazyjne badania. Ma male dziecko i meza, i bardzo bym chciala aby cieszyla sie zyciem i swoja rodzina. Nie wiem jak zaproponowac jej psychoterapie, boje sie ze sie obrazi ze lekcewaze jej zdrowie itp. Z opowiesci z dziecinstwa domyslam sie jak ten temat chorob zostal wtlocozny jej do glowy, ale ja nie jestem psycholgiem i nie wiem jak jej pomoc.

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Hipochondria Psychologia Psychoterapia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Najlepiej powiedzieć WPROST o swoich obserwacjach, wątpliwościach, odczuciach wobec jej przejawianych zachowań (wizyty lekarskie, wielokrotne badania, leki etc.) oraz wskazanie, że to też choroba, którą należy leczyć - u psychoterapeuty i/lub psychiatry.

Mgr Jacek Zbikowski Psychoterapeuta, Warszawa

22 poziom zaufania

Jeżeli jest Pani z tą osobą w bliskich stosunkach, to najlepiej byłoby spokojnie z nią porozmawiać o tym co pani widzi i w związku z tym czuje. W tego typu rozmowie bezwzględnie należy zrezygnować z dawania rad, pouczania, straszenia, ośmieszania czy zawstydzania. Dobrze na początku jest podkreślić prawo tej osoby do decydowania co jest dla niej dobre a co nie i zapytać ją jakie ewentualne korzyści mogłaby jej przynieść konsultacja jej problemów zdrowotnych z psychologiem. Dobrym sposobem na prowadzenie tego typu rozmów jest zadawanie pytań otwartych odpowiadając na które osoba może uświadomić sobie swój problem i możliwości poradzenia sobie z nim. Jeżeli będziemy prowadzić taką rozmowę z poycji autorytetu, który wie lepiej co jest dla kogoś dobre a co nie (a tego nigdy nie wiemy, chociaż zwykle tak nam się wydaje), osoba z którą rozmawiamy nie przyjmie treści, które chcemy jej przekazać. Warto też mieć na uwadze, że osoba dorosła jest sama odpowiedzialna za swoje życie i za to co robi i to ona decyduje w jaki sposób chce żyć. Pozdrawiam