Witam. Pierwsze miłości są najważniejsze w naszym mniemaniu. Czas weryfikuje ten pogląd. Bowiem zbierając doświadczenie życiowe kształtujemy siebie i dojrzewamy, z perspektywy upływu czasu inaczej spoglądamy na poprzednie wydarzenia. Z treści Twojego listu wynika, że spotykałeś się jakiś czas z dziewczyną Jednak nie podałeś informacji, jakie były między Wami relacje? Czy ona wiedziała, że jest dla Ciebie tak ważna? Czy uzgodniliście, że jesteście parą? Odnoszę wrażenie, że Ty zaangażowałeś się zbyt pospiesznie. I dziewczyna spostrzegając to, poinformowała Cię o tym, że jest już w związku. Jeśli tak było, to dziewczyna jest uczciwa i odważna. Przecież nie jesteśmy przedmiotami, mamy prawo do rozmów z wieloma osobami. Człowiek jest istotą wolną i nie przynależy do nikogo. Przecież nie musicie zrywać znajomości, może Was powiązać przyjaźń, możecie budować fajne relacje, które będą stanowiły wartość i w późniejszych czasach. Piszesz, ze była przestraszona, wiec inaczej spostrzegała Wasze spotkania. Buduj i zaprzyjaźniaj się, tego Ci życzę. Odrębną sprawą jest zagadnienie, co jest podstawą Twojej tak bolesnej reakcji na odrzucenie. Zwykle wiąże się to z przeżyciami z dzieciństwa i dlatego warto pójść na psychoterapię. Pomocne są też ćwiczenia fizyczne, siłownia, długodystansowe biegi, spacery, zmęczenie fizyczne stanowi dobre odreagowanie bólu. Pozdrawiam
