Zmiana zachowania po rozpoczęciu studiów

Witam Pana Moj wnuczek zdal mature 4 lata temu. Zaczal studia. Po okolo 3 miesiacach cos sie z nim stalo. Zniszczyl ksiazki, zeszyty, wychodzil na studia ale zaraz z nich wracal...Na tydzien zniknal z domu. Sam wrocil. Zachowywal sie nienormalnie. Wymyslil, ze boisko szkolne to jego wlasnosc. Byl na obserwacji w szpitalu 2 tygodnie dostal leki, miewa biegunki.. Spi do 8 wczesnie zasypia. Chcialby isc do pracy ale nie potrafi sie skupic. Jest darmozjadem nie ma pomocy z MOPs-u.Co z nim robic?

KOBIETA, 59 LAT ponad rok temu

Zaburzenia zachowania Psychologia Problemy z koncentracją

Kompleksy, które prowadzą do depresji

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Dowiedz się, jakie znaczenie dla rozwoju depresji mają kompleksy.

mgr Piotr Gumienny Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam, z tego krótkiego opisu te "nienormalne zachowania" wyglądają na psychotyczne. Oczywiście nie da się postawić diagnozy przez internet, zapewne zrobili to w szpitalu. Jeżeli wnuczek otrzymał rozpoznanie psychiatryczne może starać się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i wnioskować o rentę. Może też skorzystać z bezpłatnej oferty środowiskowego wsparcia w postaci środowiskowych domów samopomocy, ośrodków wsparcia lub też aktywizacji zawodowej, gdzie uzyskałby pomoc w znalezieniu zatrudnienia. Dobrze by było gdyby chciał zapisać się też na terapię indywidualną. Pozdrawiam.

Mgr Beata Szymik Psycholog, Zabrze

40 poziom zaufania

Coś się dzieje z wnuczkiem. Pewne rzeczy które pani opisuje mogą sugerować różne zaburzenia zachowania czy nawet chorobę. Może być też tak że postanowił skończyć z nauką i produktywnym życiem. Po opisie nie sposób powiedzieć. Piszę pani że wnuczek już był na obserwacji i jakieś leczenie zostało włączone ale nie skutkach tego leczenia. Można przekonywać wnuczka by kontynuował leczenie i prace że specjalista. Proponuje także pani wizytę u psychologa o pomoże ona pani zobaczyć to co się dzieje w innym świetle, poradzić sobie z własnymi emocjami, bo przecież niełatwo pani na to patrzeć. Być może wtedy będzie pani w stanie wymyśleć co można zrobić by pomoc sobie i wnukowi.
Pozdrawiam Beata Szymik