Szanowna Pani,
rozumiem, że nie akceptuje Pani zachowania swojej córki, w określonych sytuacjach. Zakładam, że jest Pani osobą empatyczną, wrażliwą, w związku z tym, oczekuje Pani refleksyjności od innych, a także szacunku. Z Pani opisu wnioskuję, ze córka realizuje swoje cele kosztem innych, bezrefleksyjnie podporządkowuje sobie innych, nie dbając, deprecjonując ich potrzeby i uczucia. Jednak, córka jest osobą zdolną, zaradną i to są jej atuty. Młody człowiek wchodząc w fazę dorosłości przejawia to, tzw. "wolnością" poprzez imprezy-alkohol-towarzystwo, osobowość kształtuje się w profilu rozwojowym poprzez socjalizację, ważne są też geny - czynniki biologiczne, to jest to, co dziedziczymy. Zachęcam Panią do szczerej rozmowy z córką, proszę mówić o swoich potrzebach, o tym co Pani czuje. Proszę rozmawiać z córką o emocjach, takich jak; smutek, radość, złość, strach, pogarda, wstręt, zaskoczenie-zdziwienie. Proszę zauważać każdą ekspresję emocji - w interakcji z córką, proszę odnosić się do jej zachowania i je korygować, aczkolwiek to może potęgować dezaprobatę. Zalecam szczerą rozmowę z córką, na stopie przyjacielskiej, jak równy z równym - dorosły z dorosłym.
Z wyrazami szacunku,
Bożena Waluś
