Witam.
Do takiego czy innego rozpoznania można podejść naukowo - teoretycznie, czyli szukać informacji, czytać, co z pewnością pozwala obniżyć lęk związany z chorobą czy zaburzeniem. Wiedza oswaja też z diagnozą i ma kilka innych zalet, wydaje mi się jednak iż najwięcej dowie się Pani pytając bezpośrednio lekarza lub psychologa, który pozna Pani historię, przyczynę takiego zaburzenia. Nie jest łatwe jednoznacznie ustalić przyczyny, uważa się że często u podłoża leży jakieś traumatyczne zdarzenie, które musiało ulec wyparciu, czyli usunięciu z pamięci, a mechanizm wypierania działa później w ciągu życia zazwyczaj w sytuacjach jakoś wiążących się z traumą. Każda sytuacja jest inna i wymaga osobnego rozpoznania. Leczenia polega na psychoterapii, czyli powolnym docieraniu do prawdy o uczuciach, rekonstruowaniu historii życia, rozumieniu przyczyn i przebiegu niektórych ważnych wydarzeń, przepracowywaniu trudnych emocji. Czy łatwo się wyleczyć? Zależy, jak głęboko leży przyczyna. Leków takich, które po prostu sprawią, że zaburzenie minie nie ma, są czasem przypisywane leki, żeby wspomóc pacjenta, osłabić inne trudne objawy towarzyszące. Znowu można powiedzieć: zależy od obrazu klinicznego. Na wszelkie pytania powinien odpowiedzieć lekarz prowadzący, psychiatra i psycholog w kontakcie bezpośrednim.
Pozdrawiam.
Justyna Dziwólska - Adamus
www.psychoterapia.lublin.pl
