Witam Panią,
O ile dobrze zrozumiałam, to w sytuacji trudnej w relacji z partnerem, uruchamiać się może w Pani lęk przed kolejnym raniącym porzuceniem a reakcją jest zachowanie agresywne. Być może ciągle ma Pani do partnera żal i złość za tamte rozstanie – uważa, że zachował się wobec Pani nie w porządku i źle myśli Pani o nim z tego powodu, ale boi się też, że sytuacja może się powtórzyć. Zastanawiam się czy udało się Państwu porozmawiać o tym co się między Wami zadziało? Wyjaśnić sytuację, oczyścić atmosferę i odbudowywać zaufanie? Z tego co Pani pisze, domniemuję, że omijacie Państwo trudne tematy, zachowany jest pozorny spokój – sielankowość, o której pisze Pani w cudzysłowie. Ale napięcie narasta i w pewnym momencie dochodzi do wybuchu. Są to tylko hipotezy ale zakładam, że za Pani zachowaniami agresywnymi jest coś bardziej złożonego niż tylko emocja złości. A złość i agresja to nie to samo.
Jeśli chodzi o samą emocję złości, to jest to ona bardzo ważna, bo dzięki niej możemy rozpoznać sytuacje, w których np. nasze granice zostały przekroczone albo niezaspokojone są nasze potrzeby. Złość jednocześnie daję energię do zmiany sytuacji. Konstruktywne jest, jeżeli potrafimy rozpoznawać tą emocję w sobie, rozumieć skąd się wzięła i wyrażać w asertywny sposób. Psychoterapia w tym pomaga. Jeżeli dobrze „obchodzi się” ze swoją złością, to można tą emocję polubić.
Życzę sukcesów w psychoterapii!
Małgorzata Bukowska
