Witam... zawsze miło czytać listy matek przejmujących się swoim macierzyństwem, nawet jeśli są przejawem przesadnego niepokoju. Zazdroszczę mamy Pani córce! Proszę się nie obawiać. W toku rozwoju człowiek musi nauczyć się "radzić sobie" ze swoimi uczuciami. Nauczyć się wyrażać je w komfortowy dla siebie i otoczenia sposób. To trudne, a już szczególnie trudne w przypadku silnych negatywnych uczuć takich jak złość czy smutek. Proszę pozwolić córce na "popełnianie błędów" w czasie nauki radzenia sobie z uczuciami. Błędy w czasie nauki -to normalne. Bez błędów człowiek niczego się nie nauczy! Proszę więc nie przeszkadzać dziecku, gdy się złości lub płacze. Nauczyć się co robić, gdy się jest rozzłoszczoną Pani córka musi sama, podobnie jak niedawno jeszcze uczyła się chodzić. Pani może tylko nie przeszkadzać, a czasem pomóc - wyrażając współczucie dla jej "trudu istnienia" i "trudu nauki". Proszę się nie niepokoić. Rośnie zdrowo! Pozdrawiam.
Witam. Raczej nie zacznie się dusić, ale trzeba być czujnym.
Magdalena Brabec
trzylatka , kiedy sie tak zachowuje ma jakis powod, tylko my niekoniecznie go widzimy....prosze nie przypisywac dziecku intencji, ani nie generowac lęków.najlepiej porozmawiac ze specjalista, ktory pracuje z dziecmi i rodzicami..powodzenia, pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Ataki paniki, stany lękowe, myśli o końcu świata.
- 19 marca mama napisała do mnie, że tatę będą
Stres psychologiczny nie doczekał się uniwersalnej
