Bliskie relacje męża z siostrą

Jesteśmy małżeństwem od kilku miesięcy a mąż nie potrafi oddzielić się od siostry, oboje zachowują się jakby nic się nie zmieniło, siostra nigdy nie szukała kontaktu ze mną, ciągle traktuje brata jak swojego małego synka, jednocześnie wyrzuca mu wszystkie swoje żale. Odnoszę wrażenie, że nie potrafi uszanować mnie i moich uczuć, od początku rywalizuje ze mną. Mąż prosi mnie o wyrozumiałość dla niej, usprawiedliwia ją. Ja jestem już uprzedzona i jest mi trudno znieść całą sytuację.
KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Witam. Wygląda na to, że Państwo już podejmowaliście próba samodzielnego rozwiązania problemu przez wspólną rozmowę, ale to nie przyniosło efektu. Proszę rozważyć podjęcie terapii małżeńskiej. W Warszawie bez trudu znajdziecie Państwo wykwalifikowanych specjalistów. Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

relacje z młodszą siostrą

Mam młodszą o 4 lata siostrę. Miałyśmy normalną rodzinę Moja siostra urodziła się chorowita, ja byłam zdrowa. Ja lubiłam sie uczyć, ona nie. Ja skończyłam studia, ona nie. Ja urodziłam dziecko, ona jest bezpłodna. Już kiedy miałam 30 lat, ona zaczęła ingerować w moje życie, mówiła mi co i jak powinnam robić. Nie kryła niezadowolenia, że po studiach wróciłam do domu i że nie wyemigrowałam z Polski. Wciąz narzuca się z radami, o które nie proszę, wciąż wysyła mnie do psychologa. O co jej chodzi ?
KOBIETA, 66 LAT ponad rok temu

Cóż, nie mam pojęcia o co chodzi Pani siostrze, to wie tylko ona. Oczywiście można snuć wszelakie domysły - mniej lub bardziej trafne - ale lepiej chyba, aby Pani odbyła z siostrą szczerą rozmowę i jej zadała to pytanie. A do psychologa oczywiście może się Pani udać po wsparcie w tej stresującej sytuacji.
Pozdrawiam

0

Na pytanie o to, o co jej chodzi, mogłaby odpowiedzieć tylko Pani siostra, ale możliwe, że nie ma świadomości tego dlaczego robi to, co robi. Proszę jednak pamiętać, że Pani życie należy do Pani i absolutnie nie ma obowiązku stosowania się do jej rad, ani nawet ich wysłuchiwania. Może warto stanowczo i asertywnie postawić jej granice?

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Relacje z siostrą i rodzicami

Witam. Mam problemy z komunikacją z moją siostrą. W okresach dzieciństwa moją siostra była traktowana przez rodziców z wyższością, a ja zawsze byłam tą szarą myszką. Jej poczucie wyższości i bliskości rodziców zostało, traktuje to jako coś normalnego, ale ją czuje się z tym okropnie. Gdy już planuje się wyprowadzić to każdy się dziwi i czuję, że nie będzie im przykro. Posiada chyba niskie zdanie osobie. Nie wiem co mam myśleć o tym wszystkim i czy w jakiś sposób mogę załagodzić tą sytuację??
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Warto się zastanowić, co Pani czuje w tej sytuacji, czego by oczekiwała zarówno od siostry, jak i od rodziców. Ważne także, by starała się Pani zająć sobą i swoja relacja zarówno z jedną jak i z drugą stroną konfliktu. Nie wchodziła pomiędzy nich. Jeśli Pani poczucie zranienia w relacji z rodzicami związane z faworyzowaniem siostry jest wysokie- warto przepracować je w psychoterapii.

0

Witam. Problem jest długotrwały i wymaga psychoterapii. Podczas spotkań z psychologiem będzie mogła Pani zastanowić się gdzie leży problem, jak powstał i jakie ma to dla Pani znaczenie. Trzeba zmienić to jak Pani patrzy na siebie i w jaki sposób postrzega rodzinę. Pozdrawiam

0

Rozmowa o tym co zawsze wydawało się oczywiste w bliskich relacjach pozwala odkryć uczucia drugiej osoby. Powiedz siostrze co do niej czułaś za co ją ceniłaś o co miałaś żal i podkreśl że zawsze może na ciebie liczyć przynajmniej jako osobę z którą może podzielić się swoimi troskami i radościami.
Pozdrawiam.

0

Witam,

gdy czytałam Pani list, pomyślałam, że musi być Pani bardzo ciężko żyć w poczuciu, że jest Pani traktowana przez rodziców inaczej/gorzej. Być może nie zdają sobie sprawy, że tak Pani się czuje, a także co takiego robią, że tak Pani się czuje. Być może warto z rodzicami o swoich uczuciach porozmawiać? Może okazać się, że oni tę sytuację widzą inaczej i wtedy może dowie się Pani wielu interesujących rzeczy o wzajemnych relacjach..? Może jest inaczej niż Pani to widzi? Ale tego się nie dowiemy, dopóki nie porozmawia Pani z rodzicami. Zachęcam do przeprowadzenia rozmowy spokojnie, opierając się na swoich odczuciach, ale słowami, które nie będą oskarżeniami, czy też nie będą raniły rodziców, a Pani umożliwią dowiedzenie się jak najwięcej o tym, jak sytuacja wygląda z ich perspektywy.
Być może spotkanie z psychologiem mogłoby również pomóc? Mogłaby się Pani w bezpiecznej atmosferze przyjrzeć swojemu życiu, emocjom, celom, lepiej siebie zrozumieć.

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty