Brak chęci do życia a poczucie winy

Jestem młodą osobą, która od pewnego czasu zauważyła u siebie niepokojące zachowania. Nie mam chęci do życia, nie mam siły, aby nawet wstać z łóżka. Zawsze po szkole śpię kilka godzin, w nocy również. Nic mnie nie interesuje, przestałam się uczyć. Czuję ogromną obojętność w stosunku do świata, ale poczucie winy i obrzydzenie do samej siebie. Nie mam przyjaciół ani znajomych - i tu nie przesadzam, naprawdę z nikim nie piszę ani nie kontaktuje się, chyba że chwilę w szkole. Czy jestem chora?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Akcje edukacyjne a rzucanie palenia

Wiele kobiet nie rezygnuje z palenia podczas ciąży. Czy można w jakiś sposób zmienić tę sytuację? Czy akcje edukacyjne mogą cokolwiek zmienić? Obejrzyj film i dowiedz się więcej na ten temat.

Witam!

Opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na rozwijającą się depresję.Epizod depresyjny może trwać stosunkowo krótko - kilkanaście tygodni, kilka miesięcy.
Nieleczona depresja może jednak również nawracać, przejść w formę przewlekłą i trwać nawet całe życie, wprowadzając trwałe zmiany osobowości.Dla depresji charakterystyczne jest występowanie negatywnych myśli w trzech obszarach:
- na temat siebie
- na temat przyszłości
- na temat świata
W leczeniu tego zaburzenia terapeuta skupia się na zmianie tego sposobu myślenia. Proponuję, aby udała się Pani do lekarza psychiatry lub psychologa, którzy postawią diagnozę i wdrożą potrzebne leki oraz psychoterapię (zalecam najbardziej terapię poznawczo-behawioralną, która odznacza się wysoką skutecznością w leczeniu depresji) Proszę pamiętać, że tylko w kontakcie bezpośrednim ze specjalistą uzyska Pani konieczną pomoc i wsparcie.
Zrobiła Pani już pierwszy krok pisząc tutaj, dlatego zachęcam, aby jednak zawalczyła Pani o siebie i umówiła się na spotkanie z psychologiem lub lekarzem psychiatrą.

Pozdrawiam serdecznie,

Aleksandra Karmazyn
Psycholog/Psychoterapeuta

0

Dzień dobry, jeżeli pani objawy utrzymują się już od jakiegoś czasu zachęcam do kontaktu z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Omówi pani z nim swoja obecną sytuacje i zdecydujecie o kolejnych krokach. Być może pomocne będzie rozpoczęcie psychoterapii. Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty