Brak sił, zaburzenia odżywiania i myśli samobójcze
Witam, trafiłam tutaj, bo nie wiem już gdzie szukać pomocy, tudzież zwyczajnej odpowiedzi...Mam 18 lat, w następnym roku szkolnym piszę maturę -o ile uda mi się zdobyć promocję do klaasy trzeciej. Właśnke,,czy mj sję uda to już zupełnie sprzeczna kwestia...Przez ostatni rok, a właaściwie przyznać można,że ciągnie się to od 2 klasy gimnazjum...Czuję się kompletnie bez sił. Na nic nie mam ochoty, stale coś mnie nuży, uśmiech przybywa na wymuszenie, nauka sprawia mi ogromne trudności, dlatego mam okropnie dużo zaległości :( Wszyscy myślą,że jestem mądra, a prawdą jest,że dobre oceny zdobywałam wyłącznie fartem :(( Śpię za długo, za krótko lub w ogóle...Mój apetyt jest zerowy,,ale jem czasami nawet zbyt wiele. Od 1 gimnazjum zmagam się z zaburzeniami odżywiania,. Popaadłam ze skrajności w skrajność. Od głodzenia się do kompulsywnego objadania :(( Mogłabym nie jeść nic innego poza słodyczaami.
Moja mama coraz częściej się na mnie zaawodzi. Nie mówi tego, ale czuję i widzę to :(( Nie chcę być kulą u nogi...Często rozmyślam nad samobójstwem, bo samookaleczanie się zdecydowanie nie wystarcza :((
Nie wiem co się dzieje...Chciałabym znów funkcjoniwać normalnie, ale wygląda na to,że nie zasługuję...
Czy to tylko zwykłe przewrażliwienie? A może coś innego? :(((
