Mam 16 lat, ważę, hm, teraz po diecie kopenhaskiej jakieś 58 kg przy wzroście 163 cm. Nie akceptuję siebie. Nie jestem chora, ale zdarza się, że wymiotuję albo się głodzę, potem znowu mam napad. Chcę, żeby mi ktoś pomógł, jeszcze jestem zdrowa, ale mi się tak podoba chudość, że się obawiam, że w końcu dojdę do celu.
Witam serdecznie,
Zastanawiam się, w jakim zakresie oczekujesz pomocy. Piszesz, że jesteś ,,zdrowa", jednocześnie obawiasz się, że ,,dojdziesz do celu". Twoja aktualna masa ciała jest idealna w stosunku do wzrostu. Podstawowe objawy zaburzeń odżywiania się: bulimii i anoreksji, to brak akceptacji swojego ciała i wyglądu, coraz większa koncentracja na sprawach diety oraz wyznaczanie nieprzekraczalnych granic własnej wagi (czyli np. celu, do którego dążysz). Twój opis jest dość krótki i może wskazywać na początki anoreksji (typ bulimiczny) lub bulimię.
Podstawową metodą leczenia zarówno anoreksji, jak i bulimii jest psychoterapia, która ma na celu nie tylko leczenie objawów, ale i przyczyn, takich jak wspomniana przez Ciebie samooakceptacja. Osobom poniżej 18 roku życia zaleca się przede wszystkim terapię rodzinną. W tym celu polecałabym Ci konsultację w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/pije-codziennie-kilka-torebek-herbat......,
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jak-wyjsc-z-kompulsywnego-objadania-sie,
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/powtarzam-temat-wyleczylam-sie-z-ano......,
http://portal.abczdrowie.pl/przyczyny-bulimii http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-bulimii.
Z pozdrowieniami
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Roksana Środa, 27-letni dietetyk kliniczny, przesz
Zespół jedzenia nocnego to zaburzenie odżywiania.
Zaburzenia odżywiania stanowią liczną grupę chorób
