Dzień dobry, warto pomyśleć o konsultacji u psychoterapeuty. Najprawdopodobniej pojawiła się u Pana depresją. Tak jak Pan wspomniał, studiuje Pan. Studia to ostatni etap edukacji, później zaczyna się dorosłość. Czyli coś nieprzewidywalnego. Warto pomyśleć może o jakiejś dodatkowej pracy, która będzie przynosiła satysfakcję.
Pozdrawiam A. Pacia
Witam, napisał Pan ważne zdanie: "Może się to wiązać z tym, że nie wiem co chcę robić w życiu." Być może ma Pan rację że spadek motywacji wiąże się z tym że nie jest Pan pewien którą drogę obrać. W takim momencie warto się zatrzymać, zastanowić, ale także dać sobie czas i wyrozumiałość jeżeli nie znajdzie Pan od razu odpowiedzi na to pytanie. Wchodzi Pan w nowy etap życia, myśli o przyszłości, mogą pojawić się odczucia o których Pan napisał. Proszę porozmawiać z rówieśnikami czy również borykają się z podobnymi wątpliwościami. Zastanowić się jak radził Pan sobie w przeszłości, gdy czuł się zagubiony, tracił chęć do działania. Proszę skorzystać z rozmowy z psychologiem, psychoterapii, aby zastanowić się nad celami, oczekiwaniami.
Pozdrawiam serdecznie
Witam,
Część objawów, które Pan opisuje może wskazywać na stany depresyjne. Podstawowym przejawem depresji, zwanej też chorobą afektywną jednobiegunową, jest negatywny odbiór rzeczywistości, zwłaszcza obrazu własnej osoby. W sferze poznawczej oznacza to pesymistyczne przekonania i oczekiwania, przy czym osoba doświadczająca depresji jest przekonana o ich słuszności, natomiast w sferze emocjonalnej – negatywne uczucia charakterystyczne dla depresji: smutek, przygnębienie, samoobwinianie. Dominuje obniżony nastrój trwający przez wiele dni niemal codziennie, czyli nie jest to chwilowa chandra. Pacjent traci zainteresowanie i przyjemność związane ze zwykłymi aktywnościami, spada popęd seksualny. Życie wydaje się nie mieć sensu. Tym odczuciom mogą towarzyszyć:
-brak apetytu i znaczny spadek wagi ciała lub wzmożony apetyt i duży przyrost wagi,
-bezsenność lub nadmierna potrzeba snu,
-psychoruchowe pobudzenie lub (częściej) spowolnienie,
-zubożenie gestów, mimiki, zmiana postawy ciała,
-utrata życiowej energii, zmęczenie,
-trudności z podejmowaniem decyzji (stałe wątpliwości),
-poczucie bezwartościowości oraz nadmierne lub nieadekwatne poczucie winy,
-powtarzające się myśli o śmierci, samobójcze plany czy też próby popełnienia samobójstwa
Trzeba rozważyć ile z powyższych objawów pojawia się u Pana. Przyczyn braku energii może być bowiem wiele, ważna jest jednak odpowiednia konstelacja objawów. Sugerowałabym udać się z Pana problemem do specjalisty- na diagnozę do psychiatry oraz po ustaleniu diagnozy rozpocząć psychoterapię, na której będzie Pan mógł zgłębić problem bardziej i nauczyć się sobie z nim radzić.
Pozdrawiam serdecznie
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Uczucie smutku i brak chęci do życia – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Brak chęci do życia... – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
- Gdzie znaleźć chęć do życia? – odpowiada Mgr Barbara Wójcik
- Znudzenie i brak sensu życia – odpowiada Magdalena Pikulska
- Co oznacza nadmierna senność i brak motywacji? – odpowiada mgr Anna Demarczyk
- Brak chęci do działania przy leczeniu depresji – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jakie są objawy i jak wygląda leczenie depresji? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Brak własnej motywacji – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Brak mi chęci – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Brak chęci do życia i pesymistyczne myślenie – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka