Dzień dobry!
Niestety, czasami nie mamy wpływu na zachowania i reakcje emocjonalne innych osób. Nie sposób zmienić kogoś bez jego woli i współpracy.
Trudno też odgadnąć, jaki sposób reakcji "podziałałby na mamę" najskuteczniej - wchodzenie w dyskusję, próby uspokajania jej, czy też "szokowe" ignorowanie, wychodzenie z rozmowy, które przeradza się w kłótnię. Którą opcję wybierała Pani do tej pory najczęściej i jakie miała to skutki? Którą ze swoich dotychczasowych "metod" rozmowy z mamą uważa Pani za najlepszą, a którą za - wręcz przeciwnie - jeszcze bardziej pogarszającą sytuację?
Warto się też zastanowić, czy są takie tematy, które szczególnie często kończą się kłótnią albo czy jest coś takiego w zachowaniu Pani (lub innych domowników) co dodatkowo złości mamę, sprawia, że traci ona kontrolę nad swoim zachowaniem.
Czy mama kiedykolwiek konsultowała się z psychologiem, lekarzem lub lekarzem psychiatrą w temacie swojego nastroju, emocji i zachowań wybuchowych?
Pozdrawiam!
Witam. Skoro spokojna rozmowa i wyjaśnienie nie pomaga to jest kłopot, ale może trzeba zacząć od spokojnego powiedzenia mamie, że na panią krzyczy i z taką nią nie chce roz
mawiać.
Magdalena Brabec
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "
Agresja u małych dzieci to sprawdzian dla kompeten
Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Ot
