Czy mogę mieć zaburzenie psychiczne?

Dzień dobry,
Na podstawie jednego objawu nie można zdiagnozować żadnego zaburzenia, gdyż jest ono z samej definicji zespołem objawów. Oczywiście są takie objawy, które są charakterystyczne dla danego zaburzenia np. obniżony nastrój - depresja; głodzenie się - anoreksja itp. Objaw o którym Pan napisał nie jest charakterystycznym dla żadnego z zaburzeń. Nie zawsze jednak brak zaburzenia lub podstaw do postawienia sprecyzowanej diagnozy oznacza, że jesteśmy całkowicie zdrowi psychicznie i nie wymagamy pomocy. W medycynie obowiązuje podejście jakościowe (kategorialne) do chorób, co oznacza że lekarz jednoznacznie stwierdza chorobę lub jej brak. Jeśli są objawy to oznacza to chorobę a ich brak oznacza zdrowie. W psychologii zaś popularne jest podejście ilościowe (dymensjonalne), które traktuje zdrowie i chorobę jak wymiar a osoba może być bliżej któregoś krańca lub środka i może po tym wymiarze przesuwać się w czasie. Oznacza to, że nie tylko możemy być chorzy (objawy) lub zdrowi (brak objawów), ale możemy także być bardziej lub mniej chorzy/zdrowi. Zdrowie psychiczne to coś więcej niż brak objawów. Jeśli chodzi o Pana problem to ciekawi mnie dlaczego obawia się Pan mówić innym o sobie różnych rzeczy (np. niechęć, lęk, potrzeba aprobaty społecznej i lęk przed oceną). Zastanawiam się też nad tym, czy nie zauważył Pan u siebie innych niepokojących objawów. Doradzam wizytę konsultacyjną u psychologa psychoterapeuty, gdyż może okazać się pomocna psychoterapia. Klientami terapeutów są nie tylko osoby z zaburzeniami psychicznymi, ale wszyscy którzy odczuwają taką potrzebę i mają jakieś problemy. Jeśli to Panu przeszkadza i utrudnia codzienne funkcjonowanie to jak najbardziej zachęcam do pracy nad problemem w gabinecie terapeutycznym. Psychoterapeuta pomógłby zbadać przyczyny trudności oraz otworzyć się na innych. Jeśli nie dostrzega Pan u siebie innych objawów i dobrze funkcjonuje to nie powinien Pan się obawiać zaburzenia.
Pozdrawiam serdecznie

Tak …. odchyleń psychicznych wśród ludzi jest dużo. Trzeba podadać z psychiatrą --- nic do stracenia.