Czy ta obsesja na punkcie sprzątania to jakaś przypadłość, którą powinnam leczyć?
Witam, mam 33 lata, mąż dużo pracuje, zajmuję się trójką małych dzieci i dość dużym domem, ostatnio coraz częściej dokucza mi ciągła myśl że w domu jest brudno że trzeba ciągle gdzieś robić porządki, mam wyrzuty sumienia bo nie spędzam czasu z dziećmi bo ciągle coś robię, kiedy mam gorszy dzień i nic mi się nie chce ogarnia mnie straszna złość że nic nie zrobiłam. Mąż nie pomaga w obowiązkach domowych ale próbuje wytłumaczyć mi że przesadzam i żebym dała sobie spokój bo dom jest czysty i jest po to by w nim mieszkać. Czuję się jak w więzieniu. Zastanawiam się czy to nie jest jakaś przypadłość, męczy mnie to coraz bardziej i wpływa na relacje w rodzinie. Czy powinnam się martwić?
