Czy zachowanie mojego taty to jakieś zaburzenie?

Czy zachowanie mojego taty podlega ppd jakieś zaburzenie? Otóż przykłady zachowań: układanie przedmiotów w domu w równych odstępach, tym samym kierunku; jedzenie w konkretne dni tygodnia konkretne dania nawet jeśli nie ma się na nie ochoty; planowanie wszystkiego i ścisłe się tego trzymanie (wyjazdy, a nawet ogladanie zaplanowanych programów w tv pomimo zmęczenia a w razie przypadkowego uśniecia nadrabianie utraconych godzin przed tv następnego dnia; ubiór - chodzenie w jednych spodniach od października do marca a w innych od marca do października, kupienie nowego ubrania lecz nie użycie go ani razu dopóki poprzednie nie zniszczą się całkowicie; przekonanie że tylko po alkoholu jest się wstanie funkcjonować wśród ludzi; zachowanie jakby działa się tragedia jeśli coś nie idzie po jego myśli lub ktoś zmieni plany; codzienne rytuały; higiena osobista typu obcinanie paznokci itd zawsze we wtorki. Itd. Proszę o odpowiedź.
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Kładź się spać wcześniej, a unikniesz depresji

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Dowiedz się, jak godzina snu może wpłynąć na jej rozwój.

Dzień dobry,
Na podstawie samego opisu nie mogę postawić diagnozy, ale opisane zachowania mogą świadczyć o zaburzeniu osobowości obsesyjno - kompulsyjnej (anankastycznej) lub jej formie subklinicznej, czyli tzw. rysie osobowości zaburzonej (łagodniejsza postać tego zburzenia, która nie jest na tyle nasilona by spełniać wszystkie kryteria diagnostyczne potrzebne do jego zdiagnozowania). W przypadku zaburzeń osobowości skuteczna jest tylko psychoterapia i farmakoterapia jest tu niepotrzebna. Polecam w szczególności psychoterapię w podejściu psychodynamicznym, gdyż w przeciwieństwie do innych terapii wpływa ona na zmiany w osobowości i i ich utrwalenie. Jeśli chodzi o osobowość anankastyczną to cierpiący na to zaburzenie zwykle nie zdają sobie z niego sprawy i nie przezywają poczucia cierpienia. Subkliniczne postacie tego zaburzenia nie zawsze wymagają ponadto leczenia i są osoby, które całe przez całe życie nigdy nie zgłosiły się nigdzie po pomoc. Sądzę, że sporo też zależy od tego czy objawy wiążą się z obniżeniem jakości życia, poczuciem cierpienia, pogorszeniem funkcjonowania w różnych sferach życia itp. Jeśli Pani tata odczuwa taką wewnętrzną potrzebę i opisane zachowania obniżają jego jakość życia to warto wówczas pomyśleć o psychoterapii. Mam nadzieję, że moja odpowiedź byłą wyczerpująca.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psychologkulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty