Dlaczego czuję się nieatrakcyjna w związku?

Jak sobie poradzić? Zacznę może od sfery intymnej, czyli mojego związku. Ciągle czuję się nie atrakcyjna dla partnera. Kochamy sie, nasze życie łóżkowe jest w jak najlepszym porządku, a jednak cos jest nie tak. Czy to moze wynikac z tego,ze partner dla zartow komentuje inne kobiety a u mnie wytyka, ze mam np.duzy tylek, tez dla zartow. Moj zwiazek psuje nie tylko moja zazdrosc ale tez to, ze o wszystko sie martwie i z gory zakladam ze cos sie stanie. Jestem tez bardzo nerwowa. Wiecznie panikuje.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Trudności w komunikacji par Konflikty w związku Psychologia Zazdrość w związku

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Na pewno warto z chłopakiem spokojnie porozmawiać. Opowiedzieć o swoich uczuciach związanych z jego żartami, a także o oczekiwaniach wobec niego oraz Pani granicach. Ważne także, by on miał szanse się wypowiedzieć, określić swoje uczucia oraz granice. Wspólnie ustalicie, jakie komunikaty w związku sprzyjają bliskości i otwartości.
Zachęcam także d przyjrzenia się swojej postawie wobec siebie- być może jest Pani zbyt krytyczna? Obawia się Pani utraty chłopaka lub nadmiernie porównuje z innymi kobietami? Innymi słowy warto zastanowić się, czy poczucie nieatrakcyjności ma jakieś realny wymiar (rzeczywiście można by nad czymś popracować), czy raczej wynika z przeżywania siebie lub tez komunikatów od chłopaka?
Nadmierna zazdrość może wynikać z zaniżonej samooceny czy poczucia własnej wartości. Jeśli łączy się także z pesymizmem, zamartwianiem czy nerwowością- może warto przyjrzeć się temu bliżej w relacji z psychologiem? Specjalista w procesie psychoterapii pomoże odnaleźć rzeczywiste, głębsze (emocjonalne, osobowościowe) źródło negatywnego przezywania siebie i swojego ciała, a dalej wesprze w pracy nad zmianą. To ma szanse doprowadzić do większej akceptacji siebie, poczucia bezpieczeństwa i satysfakcji w związku.

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. W Pani poście najbardziej moją uwagę zwrócił stan Pani emocji w różnych sytuacjach. One nie tylko dotyczą Pani związku. Być może za Pani reakcjami stoją bardzo konkretne przyczyny ( np. doświadczenia z przeszłości). Warto przy pomocy kontaktu bezpośredniego z psychologiem dokonać swoistego przeglądu czy w Pani przeszłości nie miały miejsca wydarzenia, które wyjaśniają obecne reakcje emocjonalne i zachowania. Innym aspektem Pani sytuacji są zachowania Pani partnera. Jakoś takie komentarze na temat Pani wyglądu nie pasują mi do bliskiej relacji, w której jest szacunek i akceptacja. Ma Pani rację, że coś tu Panią niepokoi. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego mój chłopak mnie kontroluje? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Brak ufności w związku – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Jak poradzić sobie z zazdrością o byłego partnera? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Pogorszenie relacji z chłopakiem z powodu jego przeszłości seksualnej – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Jak zaakceptować byłą żonę partnera? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Zdrada chłopaka i szanse na odbudowanie związku – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Kłótnie i konflikty w związku – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Nieufność i zazdrość w związku – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Zazdrość o przeszłość partnera – odpowiada Mgr Monika Wysota
Jak poradzić sobie z końcem związku? – odpowiada Mgr Sylwia Nowak

artykuły

Złe stosunki z rodzicami a depresja

Rodzina znajduje szczególne miejsce wśród grup, do

Wpływ impotencji na związek

Nasze poczucie szczęścia w dużym stopniu zależy od

Zdrada a depresja

Tworzenie związku wymaga od partnerów zaangażowani

Dlaczego nie czuję potrzeby związku z kobietą?

Dzień dobry,Mam 37 lat.Nie jestem gejem,(no chyba,że o tym nie wiem). Podobają mi się kobiety, lubię z nimi rozmawiać i dobrze czuję się w ich towarzystwie.Jednakże nie potrafię zrozumieć,dlaczego nie czuję potrzeby związku z kobietą? Rodzice co pewien czas sugerują mi związek z kobietą,z którą chciałbym się związać,jeżeli byłaby taka,(ale nie ma). Problem w tym,że nie czuję takiej potrzeby.Nie rozumiem tego problemu i nie wiem jak mógłbym rozwiązać ten problem. Nieśmiały,depresjaProszę o pomoc.

MĘŻCZYZNA, 37 LAT ponad rok temu

Wywiad psychoseksuologiczny Psychologia Relacje z partnerem Homoseksualizm

Dr Anita Rawa-Kochanowska Psycholog, Lublin

55 poziom zaufania

Bez dokładniejszego wywiadu trudno wyrokować, dlaczego nie czuje Pan takiej potrzeby. Ludzie są różni, nie każdy jest stworzony do związku. Jeśli jest to dla Pana rzeczywiście problem - ale dla Pana, a nie wszystkich wokół - dobrze byłoby porozmawiać z psychologiem. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Pana. Po przeczytaniu Pana postu zauważyłem, że to otoczenie widzi problem a Pan nie. Potrzebuje Pan podjąć decyzję, czy podąży Pan za ich oczekiwaniami czy będzie słuchał swoich odczuć i oceny sytuacji. Nie zauważam, żeby brak związku z kobietą wpływał na jakość Pana życia ujemnie (przynajmniej tak wnioskuję na podstawie Pana postu). Pozdrawiam Pana
http://www.piotrantoniak.pl/

mgr Patryk Goleń Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry

Nasuwa mi się pytanie, czy trudność, którą Pan opisuje, jest Pana trudnością czy raczej trudnością Pana otoczenia. Proszę pamiętać, że nie musi Pan realizować ambicji swojej rodziny, choć czasem jest trudno się temu przeciwstawić. Jeśli jednak chciałby się Pan przyjrzeć bliżej tematowi, sugeruję skorzystać z pomocy psychoterapeuty.

Pozdrawiam
Patryk Goleń
http://www.gabinetzmian.pl

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Pana
Mnie zaś najbardziej intrygują ostatnie słowa Pana
postu, a mianowicie: „Nieśmiały, depresja Proszę o pomoc”.
Jeżeli jest Pan nieśmiały i cierpi Pan na depresję,
to raczej tu szukałabym przyczyn wszystkiego, co Pana
nurtuje i od tego zaczęłabym spełnianie Pana prośby o pomoc.
Jeżeli ma Pan zdiagnozowaną depresję, to może
ona powodować spadek aktywności w każdej dziedzinie
życia, m.in. brakiem zainteresowania płcią przeciwną,
zanikaniem potrzeb w zakresie życia seksualnego itp.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
Jeżeli to depresja, zachęcam Pana
do podjęcia psychoterapii.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną
o problemie, to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

mgr Agnieszka Dymska Psychologia, Pruszków

60 poziom zaufania

Witam.
Sugeruję, żeby udał się Pan na rozmowę z psychoterapeutą, podczas której będzie mógł się Pan przyjrzeć swoim relacjom z kobietami i oczekiwaniom wobec nich. Zrobić porządek w swoim myśleniu na ten temat i oddzielić to, co jest Pana potrzebą, a co potrzebą Pana rodziców w tym temacie.

Pozdrawiam,

Agnieszka Dymska
Psycholog, psychoterapeuta.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Trudne relacje 27-latki z rodzicami – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak radzić sobie w związku z osobą chorą na depresję? – odpowiada Mgr Tomasz Kościelny
Brak potrzeby związku a relacje z kobietą – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Problem w związku po zdradzie – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Odejście partnerki po 1,5 roku związku – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
Jak nauczyć się nawiązywania kontaktów z kobietami? – odpowiada mgr Julia Firlej
Jak wytłumaczyć rodzicom, że naprawdę kocham narzeczoną? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Dlaczego czuję lęk przed przyszłością? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Jak pozbyć się uczucia winy po zwróceniu uwagi partnerowi? – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Jak nawiązać relacje z kobietami? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz

artykuły

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Dlaczego tak się czuję?

Witam. Mam 16 lat, moja mama 38. Zmarł mi tato 16.04 tego roku :( Przez 2 lata chorował na wątrobę, a pod koniec, przed śmiercią w szpitalu zapadł w śpiączkę i przyłączył się zespół wątrobowo - nerkowy. Strasznie ciężko mi się o tym pisze, aż płaczę ;(

Minął ponad miesiąc od jego śmierci, a ja ostatnio z dnia na dzień czuję się coraz gorzej. Rozmawiam z mamą, ale po chwili muszę wyjść - tak strasznie tęsknię za tatą. Wychodzę i płaczę, ściska mnie serce, dlaczego tak się stało. Nie wiem kompletnie co robić, tracę siły do życia. Jest mi tak strasznie źle, tak okropnie się czuję. Proszę mi coś napisać, bo już sama nie wiem, co mam robić :(

16 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Żałoba i strata

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witaj!

Stan, który opisujesz w liście jest naturalną reakcją emocjonalną po stracie bliskiej osoby i jak zapewne wiesz, może utrzymywać się nawet do roku. W przeżywaniu żałoby można wyróżnić kilka faz - C. Sanders wymienia m. in fazy: szoku, uświadamiania sobie straty, wycofania, powracania do zdrowia oraz odnowy.

Na podstawie Twojego listu wnioskuję, że jesteś jeszcze na wstępnej fazie, a mianowicie w szoku. Niedowierzanie, bezradność czy wewnętrzny zamęt - to tylko niektóre z "odczuć", które mogą Ci towarzyszyć. Chciałabym, abyś pamiętała, że masz prawo do całościowego przeżywania żałoby, do ekspresji swoich emocji - jest to jak najbardziej prawidłowa i wręcz wskazana reakcja na stratę.

Czas przeżywania każdego z etapów żałoby jest kwestią indywidualną, przyjmuje się jednak, że okres do około 1 roku jest czasem potrzebnym do konstruktywnego przepracowania żałoby. Jeżeli czujesz potrzebę rozmowy z kimś kompetentnym, możesz skorzystać z wizyty u psychologa. Pamiętaj jednak, że musisz dać sobie czas na świadome i konstruktywne przeżycie żałoby. Pozdrawiam