Dlaczego nie czuję żadnych emocji?

Moim problemem jest to że nie potrafię niemal nic czuć. Czasem jest mi przykro, kiedy pokłócę się z partnerem, ale nie potrafię się cieszyć czy współczuć komuś. Mój chłopak zawsze na powitanie pyta się mnie jak się czuje, zawsze odpowiadam że normalnie, bo ja nie wiem jak się czuje. Zależy mi na nim, ale nie czuje żadnej radości kiedy go widzę, nie czerpie też przyjemności z jego dotyku. Kiedyś miałam robione testy psychologiczne z których wyszło że jestem bardzo zestresowana, ale nic z tym nie robię, ale brak uczuć zauważyłam od kiedy jestem z moim chłopakiem, jakieś 1,5 miesiąca temu, a testy miałam robione 2 lata temu.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Psychologia Emocje

Mgr Agnieszka Słomka Psychologia, Rudnik

56 poziom zaufania

Emocjonalne zahamowanie lub zablokowanie oraz nieumiejętność przeżywania przyjemności mogą być objawami rozwijającej się depresji. Być może ma Pani ograniczony wgląd we własne przeżycia. Zalecam wizytę u psychologa, by móc bliżej przyjrzeć się stojącym za tym mechanizmom.

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jest mało prawdopodobne, by nie była Pani zdolna do odczuwania emocji - jest Pani przecież człowiekiem.
Możliwe jest natomiast, że albo je Pani w sobie nieświadomie tłumi, albo im zaprzecza.
Dlaczego tak się może dziać?
Sam Pani określiła, że w przeszłości była Pani osobą „zestresowaną”, czyli, jak rozumiem, odczuwała Pani przynajmniej podwyższoną nerwowość przez dłuższy okres czasu. Jako, że stan ten nie należy do komfortowych, jedną ze strategii mających temu zaradzić, jest swoiste „odcięcie się” od tych przykrych uczuć (trochę tak, jakby ich nie było).
Skutkiem ubocznym tej strategii jest, niestety, odcięcie się od wszystkich emocji – nie tylko tych niedobrych – stąd być może ubogość Pani odczuć.

Inna przyczyna nieświadomego zaprzeczania uczuciom może mieć swoje źródło w dzieciństwie – niektórzy rodzice w procesie wychowania nie pozwalają dzieciom ich wyrażać, bądź je bagatelizują – w związku z czym dziecko zaczyna pojmować, że świat jego uczuć jest nieistotny, skutkiem czego stają się jakby „zamrożone” emocjonalnie.

Powyższe i inne hipotezy będące potencjalną przyczyną Pani stanu można jednak odkryć i im skutecznie zaradzić poprzez terapię psychologiczną, dlatego sugerowałbym Pani konsultację u specjalisty i prawdopodobnie podjęcie terapii.

Pozdrawiam.

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Witam serdecznie,

Silny stres oraz zahamowanie emocjonalne to niepokojące. Zachęcam do skorzystania z pomocy psychologa i wizyty u psychiatry.

Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA