Dlaczego rozmowa z terapeutą mnie drażni?

Witam. Odpowiadając na Pani pytanie warto rozważyć kilka istotnych spraw.
Pierwsza dotyczy wykształcenia Pani terapeuty. Czy jest to psycholog, czy psycholog - psychoterapeuta. Jeżeli oprócz psychologii Pani terapeuta ukończył jeszcze 4 - letnią szkołę psychoterapii to można przypuszczać, że posiada odpowiednią wiedzę, by udzielić Pani pomocy terapeutycznej, a nie wyłącznie wsparcia.
Druga sprawa dotyczy tego, że proces terapii jest długi i trudny. Tak jak w każdej relacji również do terapeuty mają prawo i pojawiają się różne uczucia, nie tylko pozytywne. Praca terapeutyczna polega właśnie na omawianiu tych różnorodnych uczuć. Zachęcam więc do omawiania wprost z terapeutą swoich obaw, zniechecania, lęków, podejrzeń. Może się bowiem okazać, że podobne uczucia żywi Pani do większości mężczyzn i utrudniają one Pani związki i życie. Przepracowanie tego w terapii jest bardzo ważne.
Po trzecie: proces terapeutyczny pacjent może przerwać w każdej chwili, warto jednak omawiać momenty trudne, bo one znacznie poszerzają naszą wiedzę o sobie. Jeśli Pani zdecyduje o zakończeniu leczenia to, pomimo omawiania, może to Pani zrobić w każdym momencie.
Po czwarte: 5 miesięczna terapia nie jest długim procesem. Na efekty zazwyczaj trzeba poczekać, o czym również warto otwarcie rozmawiać z terapeutą.
Jeżeli proponowane rozwiązania nie przyniosą oczekiwanego rezultatu (przez dłuższy czas nie będzie Pani łatwiej rozmawiać z terapeutą) zawsze może Pani poszukać innego specjalisty.

Małgorzata Danielewicz

www.terapia-psycholog.com.pl
www.psychoterapia.lublin.pl

Dzień Dobry Pani,

Napisała Pani, że od pięciu miesięcy uczęszcza na terapię.

Pracując na terapii, powinna Pani poinformować swojego terapeutę o swoich odczuciach względem jego osoby- jest to ważna informacja w procesie terapeutycznym.

Pani niechęć do terapeuty, może wynikać prawdopodobnie z faktu, że praca terapeutyczna uległa zaawansowaniu i proces terapeutyczny zaczął sprawiać Pani trudność, gdyż dotyka trudnych dla Pani obszarów, a terapeuta jest mężczyzną.

Pomimo, że czuje Pani niechęć i opór, to uważam, że powinna Pani kontynuować nadal terapię.
Do rozważenia, czy może lepiej by było dla Pani, gdyby terapeutą była kobieta.

Podzielam Pani opinię i gratuluję Pani stanowiska, dotyczącego leków.

Życzę Pani Wszystkiego Najlepszego,
Irena Mielnik-Madej

Witam
Zdarzają się w terapii trudne chwile, które rodzą opór
a nawet konflikt z terapeutą.
Może Pani porozmawiać o swoich odczuciach z terapeutą.
Takie sytuacje warto omawiać z terapeutą, gdyż mogą
okazać się momentami zwrotnymi w terapii.
Jednak, jeżeli cały czas odczuwa Pani dyskomfort w relacji za swoim
terapeutą, który niestety jest mężczyzną i nie ma Pani
do niego zaufania, to należy pomyśleć o zmianie terapeuty.
Pozdrawiam serdecznie

Uważam, że warto byłoby porozmawiać o swoich odczuciach z terapeutą. Przepracowanie tego co Pani odczuwa w trakcie terapii jest bardzo ważne, może się bowiem okazać, że podobne uczucia żywi Pani obecnie do mężczyzn i utrudniają one Pani relacje damsko - męskie. Poza tym tak naprawdę tylko dzięki przepracowaniu właśnie tych trudnych momentów w terapii uzyska Pani większą wiedzę o sobie. Proszę się z tego oczyścić.

Życzę powodzenia!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl