Prywatne zaangażowanie w relację z terapeutką

Chodziłam prawie rok na terapię. Przyszłam tam z fobią społeczną, ale też w sprawie problemów z rodzicami. Rodzice piją, nigdy nie mogłam być dzieckiem. Teraz chodzą na terapię zaczęłam traktować terapeutkę jak swoją mamę, oczekującod niej opieki, uwagi. Choć wiem że to nie możliwe. Przerwałam terapię i nie wiem czy to była dobra decyzja. A moje cierpienie nie było jej warte. Co mogę zrobić, czy poszukać jakiegoś innego terapeuty? Czy dać sobie czas?
KOBIETA ponad rok temu

Depresja problemem społecznym

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra prof. Marek Jarema wypowiada się o depresji jako problemie społecznym.

Witam,
zaangażowanie w relację z terapeutą jest częścią procesu psychoterapii, polega to na wytworzeniu relacji przeniesieniowej, dzieki której możliwe jest skorygowanie tego co była wadliwe w rzeczywistej relacji. W okolicznościach o których Pani pisze to zupełnie naturalne, że wytworzyły się Pani uczucia podobne do uczuć charakterystycznych dla relacji z mamą. Najlepszym rozwiązaniem jest zawsze szczera rozmowa, nie wiem czy mówiła Pani terapeucie o swoich odczuciach, myślę, że warto zawsze mówić absolutnie całą prawdę. Tylko wtedy można każdy temat omówic i jakoś wszystko poukładać, tak, żeby nie musiała Pani po raz kolejny cierpieć i aby nastąpiło korektywne doświadczenie w terapii.
Pozdrawiam
Lidia Polsakiewicz- Grzesiczek

0

Na pewno warto przepracować tamto "rozstanie". Myślę, ze przez to wiele tematów zostało urwanych, a także pokazał się nowy, trudny obszar relacyjny, który wymaga pracy. Cenne jest jednak to, że odkryła Pani, jak Pani wchodzi w relacje i co się dzieje, gdy ten schemat Pani powtarza ( potrzeby opieki i zależności) a także odkryła Pani własne obszary deficytowe, które wpływają na Pani relacje, sposób wchodzenia w nie. To ciekawy materiał do pracy i do wykorzystania w terapii. Może też warto pomyśleć o powrocie do "swojej" terapeutki i właśnie z nią to wszystko przepracować. Dałoby to znacznie więcej.

0

Witam !
Podczas procesu terapeutycznego pomiędzy pacjentem a terapeutą powstaje relacja także odczucia o jakich Pani pisze mogą sie pojawić i są naturalne.
Jest to bardzo ważny moment podczas terapii dlatego dobrze jest omówić z terapeutą jakie uczucia w stosunku do niego się teraz pojawiają.
Myslę, że warto wrócić na terapię i omówic to co się wydarzyło , i co doprowadziło do zerwania przez Panią kontraktu terapeutycznego .
Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty