Uczucie do terapeuty a kontynuacja terapii
Od roku chodzę na terapię indywidualną, dla DDA. Moim terapeutą jest mężczyzna. Jestem w bardzo trudnym momencie terapii. Oprócz tego, że przenoszę na niego wszystkie uczucia, skrajne ( takie jak do rodziców), to na dodatek zakochałam się w nim i jest dla mnie atrakcyjny seksualnie. Nie potrafię sobie poradzić z tymi uczuciami do niego. Nie mam już sił, myślę o tym, żeby przerwać terapię ale szkoda mi postępów w terapii, no i potrzebuje jej bo mam jeszcze trochę rzeczy do przepracowania. Terapeuta o wszystkim wie, powiedział, że możemy przepracować te uczucia i odradza mi przerwanie terapii. Ja to wszystko rozumiem, ale bardzo ciężko jest mi tam chodzić, patrzeć na niego i nawet nie móc go dotknąć, przytulić się, brakuje mi sił, poszłam tam po pomoc a zakochałam się w terapeucie i przez to dołożyłam sobie problemów. Chcę kontynuować terapię, ale jak ja mam to przetrwać?
