Witam Panią, nie wiem, dlaczego terapeutka "analityczna" odesłała Panią na terapię behawioalno-poznawczą; zwykle tak nie postępują terapeuci, reprezentujący nurt analityczny. Widocznie nie była psychoterapeutą analitcznym, tylko stosowała el. tej metody (psychoterapii psychoanalitycznej); prawdopodobnie pracowała w innym nurcie, np. "integratywnym". Nie ma żadnych przeciwwskazań do udziału w psychoterapii analitycznej w pracy z osobami, które doświadczyły przemocy; wręcz przeciwnie. Z drugiej strony, nie dziwi mnie, że trudno było się PAni otworzyć, bo doświadczyła Pani silnej traumy; raczej chciałoby się uciec od przeżyć, a nie wracać do nich. To co właśnie odróżnia terapię behawioralno-poznawczą od analitycznej, to to, że nie narzuca się w tej drugiej tempa zmian. Psychoterapeuta analityczny nie naciska na pacjenta, by ten szybciej się otworzył; wręcz przeciwnie: podąża za pacjentem i stara się dostroić tempo pracy do aktualnych możliwości cierpiącego. Jest w Pani opór, co jest zrozumiałe i terapeuta o tym wie; w takiej sytuacji nie naciska , lecz czeka na moment, gdy on zniknie. Nigdy natomiast niewiadomo, kiedy ustąpi, zatem praca przebiega w takim tempie, jaki dogodny jest dla pacjenta. 4 miesiące "otwierania się" przy tak traumatycznym przeżyciu, to okres stanowczo za krótki. NIe wiem, po czyjej stronie "zabrakło tu cierpliwości", ale zachęcam do kontynuacji terapii. Psychoterapia analityczna nie stanowi przeciwwskazania. W poszukiwaniu terapeuty psychoanalitycznego proszę jednak kierować się dokładnie opisem sylwetki terapeuty; nie każdy terapeuta, który stosuje el, pracy analitycznej jest psychoanalitykiem, czy psychoterapeutą psychoanalitycznym/psychodynamicznym. Jeśli chodzi o terapeutę poznawczo-behawioralnego, nie wypowiem się, bo nie znam takiego w Pani rejonie. Proszę poszukać go na tym portalu, bądź innym (np. portalu ZnanyLekarz). Dobrze jest też przedzwonić do poradni zdrowia psychicznego w Pani miescie; tam powinna dostać wyczerpujące odpowiedzi na nurtujące Panią pytania. Pozdrawiam