Dzień Dobry Pani,
Dziękuje Pani za kontakt :)
Odpowiadając na Pani pytanie, również uważam, że tak nie może być! za Pani słowami: "ale tak nie może być!"
Jednak z drugiej strony, z jakiegoś powodu, Pani Mama nadal jest w związku "toksycznym" z Pani Ojcem, godząc się na ustalone zasady;
"... jest wygodna, bo on robi zakupy, gotuje, ale i zastraszona)... ."
Z Pani relacji wynika, że Mąż Mamy ma taki (apodyktyczny oraz przemocowy) styl funkcjonowania, do którego mocno przywykł
jak i przywykła Pani Mama - do tego stopnia, że nie zauważa
nawet uwikłania/zależności/przemocy? w związku oraz tego, że ta
relacja małżeńska godzi w Mamy szacunek do samej siebie, izolując Ją od Rodziny i Znajomych.
Co Pani może?
Zachęcałabym Panią, do zainspirowania Pani Mamy do osobistej wspierającej konsultacji/pracy terapeutycznej, pod okiem Psychologa, by Pani Mama zrozumiała samą siebie, że zachowania Męża są naruszaniem granic osobistych - oraz zrozumiała intensywność destruktywnych wzorców komunikacyjnych w relacji małżeńskiej.
Z Pani strony (domniemam) pomocne mogłoby być zaoferowanie dla
Mamy wsparcia psychicznego/fizycznego (na tyle, na ile to dla Pani możliwe) niezależnie od konsekwencji.
Być może taki komunikat, że Pani/ktoś wierzy w Mamę, będzie natchnieniem/szansą dla Mamy, na uczynienie Tego Czegoś dla siebie..., niezależnie od obecnej sytuacji.
Celowa byłaby konsultacja specjalistyczna/diagnostyczna Męża Pani Mamy (do rozważenia).
Można też inaczej...zainterweniować do odpowiednich organów np. Niebieskiej Linii, Ośrodka Interwencji Kryzysowej, celem uzyskania optymalnych wskazówek/wsparcia.
Jednak.., do tego potrzebna jest zgoda Pani Mamy oraz działanie
w porozumieniu z Mamą.
Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.
Z przesłaniem dla Pani i Mamy Tego, Co jest teraz najbardziej potrzebne!
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
