Jak pomóc osobie, która nie rozwija się w pracy?

Witam. Moja żona pracuje w zawodzie, który sobie wymarzyła, jednak w obecnej sytuacji geopolitycznej zawód ten jest, mówiąc eufemistycznie, niedoceniany. Jak to w zawodach medycznych. Warunki są ciężkie, satysfakcja płynie rzadko, cięcia i półśrodki wpędzają we frustrację. Jednocześnie, możliwości zmiany pracy w Łodzi są bardzo ograniczone i może albo zmienić pracę na coś poza zawodem, albo... no właśnie. Druga opcja póki co nie istnieje ponieważ, przytłoczona stanem rzeczy, żona sama stawia przed sobą przeszkody, utwierdza się w przekonaniu, że nic się nie da zrobić a każda zmiana będzie tylko pozorna, czy wręcz na gorsze. Sama przyznała, że problem tkwi w jej głowie, ale nic z tym nie zrobi a moje możliwości pomocy skończyły się.
KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Witam,
wskazana jest pomoc specjalistyczna - psychoterapia poznawczo - behawioralna, żonie będzie łatwiej zrozumieć problem i poradzić sobie z nim. Pozdrawiam serdecznie

0

Dzień Dobry Panu,

Zaprezentowane przez Pana symptomy, występujące u Pana Małżonki mogą wskazywać na objawy tzw. wypalenia zawodowego.

Wypalenie zawodowe, obawia się wyczerpaniem organizmu, niezadowoleniem, oraz (ewentualną) gotowością do zmiany pracy na inną.

Wypalenie zawodowe charakteryzuje się trzema kluczowymi symptomami:
1. utrata energii (przewlekające się wyczerpanie/zestresowanie, niezależnie od tego czy noc była "przespana" czy też nie.
2. utrata pewności siebie (istnieje zależność/współzależność, im mniejsze poczucie efektywności/zadowolenia z pracy, tym mniejsza pewność siebie.
3. utrata naturalnego entuzjazmu (to, co kiedyś było na plus, zamieniane jest na minus, i praca przestała być pasjonująca - choć wcześniej była).

U Osoby "wypalonej" mocno ulega pogorszeniu zdrowie/samopoczucie, jak również relacje z Najbliższymi, z Rodziną, Znajomymi i ze samym sobą...

Z Pana relacji, domniemam, że ważnym elementem sensowności pracy Pana Małżonki (sektor medyczny, mocno narażony na wypalenie zawodowe może być brak uznania Przełożonych/Współpracowników/Pacjentów, niskie wynagrodzenie (nieadekwatne do wkładu energetycznego/intelektualnego/fizycznego) co sumarycznie może być przyczyną braku satysfakcji z pracy i pustki.

Podsumowując, zachęcałabym Pana, by zainspirował Pan Żonę do osobistego kontaktu psychologicznego/psychoterapeutycznego, celem zdiagnozowania symptomów, leczenia i ewentualnego procesu rozwojowego.

Z przesłaniem dla PaństwaTego, Co jest Państwu najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty