Dzień Dobry Pani,
Mam mało danych...
Poczucie winy (domniemam, że o nim mowa) jest efektem końcowym nieprzyjemnych uczuć, mających swoje źródło (najczęściej)
w przeszłości i/lub w teraźniejszości.
Z Pani relacji, domniemam, że Pani Syn może czuć się winny, że nie odwiedzał Ojca, że był nieobecny, w ostatnim czasie, że się z Nim nie pożegnał?
Nie znam historii osobistej Syna..
Z różnych przyczyn Dzieci "trzymają się" z dala od swoich Rodziców...
Czasami tak jest, że pomimo otwartości serca i autentycznej chęci Dziecka, jest trudność bycia w kontakcie z Rodzicem..., by móc odwiedzać, dzwonić, być blisko..., ale czasami czuje się potrzebę unikania konfrontacji z nieprzyjemnymi uczuciami (w relacji z Ojcem).
Z opisu domniemam, że Pani Syn bardzo chciał, żeby było inaczej, i za to się obwinia.
Jak może Pani pomóc Synowi?
Zachęcałabym Panią do obecności i do wysłuchania Syna..., bo opowiadanie ma moc uwalniającą.
Przeżycie straty i żałoby tak bliskiej Osoby (Ojca) jest procesem wymagającym czasu oraz wyrażania emocji i uczuć.
Podsumowując, myślę, że zwyczajna rozmowa z Psychologiem byłaby wsparciem dla Pani Syna.
Z przesłaniem dla Pani i Syna Tego, Co jest teraz najbardziej potrzebne,
