Jak poradzić sobie z silnym lękiem przed dentystą?

Witam. Proszę popytać znajomych, którego dentystę polecają; znam dorosłych chodzących do dentysty dziecięcego, może to jest sposób? Przed wizytą można napić się herbatki z melisy. Warto powiedzieć dentyście o swoim lęku, w uzasadnionych przypadkach może on przepisać tabletki przeciwlękowe. Pozdrawiam i trzymam kciuki!

Specjalistą od pracy z lękiem jest psycholog, psychoteraputa. Warto umówic sie na konsultację. Psycholog pomoże zrozumiec głębsze przyczyny lęku i przepracować go, w razie potrzeby nauczy także metod doraźnego radzenia sobie z lękiem i napięciem(relaksacje, wizualizacje itp).

Proponuję racjonalne podejście do sprawy. Na początek, proszę dokładnie określić czego konkretnie się Pani boi? (bólu, dźwięku wiertła, fartucha czy czegoś innego?) Następnie proszę zastanowić się, co ma na celu ten strach, czy jest on potrzebny, czy może zbędny, związany z jakimś wydarzeniem z przeszłości? Gdy określi Pani konkretne źródło lęku, proszę przyjrzeć mu się dokładniej, czy aby na pewno jest realnym zagrożeniem? Może strach zamiast ochronić przed czymś strasznym sprawia, że coś neutralne, niegroźne staje się przerażające ponieważ to Pani nadała temu takie znaczenie? Jeśli lęk jest wyjątkowo silny, paraliżujący, i powoduje że unika Pani dentystów, polecam trening relaksacyjny przed, lub wizualizację połączoną z treningiem oddechowym (w miarę możliwości rzecz jasna) w trakcie wizyty. Nie zaszkodzi też konsultacja z psychologiem, celem dokładniejszego zbadania źródła i charakteru opisywanego przez Panią lęku. Pozdrawiam

Witam,
Taki lęk najczęsciej oparty jest na wczesnych niekorzystnych doświadczeniach,ale te moga się wiązać równie dobrze z podobną wizytą stomatologiczną,co z bliskim kontaktem między Panią a osobą mającą przewagę i utrwaloną jako relacja -wzorzec dla sytuacji,w których jest /była/Pani na pozycji zależnej i zarazem przemocowej.Poradzenie sobie będzie więc odtworzeniem wczesnego wzorca /np.wizualizacja/i zneutralizowanie go na rzecz dojrzałych,pózniejszych zachowań,dzięki którym funkcjonują osoby w Pani wieku i z pani obecnymi ,szerszymi doświadczeniami.Może przydać się sesja psychoterapii.

Witam Panią, prawdopodobnie jest to lęk, którego przyczyny mają korzenie w przeszłości - i to odległej - kiedy to doświadczyła Pani jakiejś formy przemocy (fizycznej lub/i psychicznej?) od osoby z którą znajdowała się Pani w relacji zależnościowej/pochyłej, np. w relacji dziecko - dorosły, uczeń - nauczyciel, podwładny - zwierzchnik itp.; być może w którejś wymienionej sytuacji, naruszono Pani granice fizyczne, stąd b. duży lęk przed każdą osobą, którą w jakimś sensie postrzega jako przekraczającą Pani granice (leczenie stomatologiczne, zbieg chirurgiczny, badanie ginekologiczne, choć mają prowadzić do "reperacji" Pani ciała i przynieść ulgę w cierpieniu, także niestety wymagają przekroczenia Pani granic cielesnych i choć Pani jest świadoma tego, że lekarz chce Pani pomóc, na poziomie podświadomym interpretuje Pani jego lecznicze "ingerencje", jako rodzaj inwazji,intruzji wymierzonej w Pani ciało). Uważam, że techniki relaksacyjne niewiele tu pomogą (może je Pani zastosować doraźnie, ale nie zlikwidują one przyczyny; objaw będzie wracać). Najbardziej optymalnym rozwiązaniem wydaje się tu poddanie terapii psychoanalitycznej/psychodynamicznej. Jeśli zrozumie Pani przyczynę Pani lęków, objawy samoistnie ustąpią; leczenie jednak wymaga większej ilości czasu, tak aby mogła Pani poczuć (nie tylko zrozumieć), dlaczego w swoich fantazjach ustawia się Pani w relacji ze stomatologiem na poziomie pochyłym: "kat i ofiara"? Czy ten kto opiekuje się Panią (stomatolog) "musi" być postrzegany przez Panią (na płaszczyźnie nieświadomej jako agresor? A dlaczego nie jako dobra, opiekuńcza postać, która przynosi Pani ulgę w cierpieniu? Warte zastanowienia, skąd Pani skojarzenia na temat stomatologa idą w takim, a nie innym (pozytywnym) kierunku.

Pozdrawiam serdecznie

Proponuję kilka spotkań z psychologiem poznawczo-behawioralnym. Tego typu fobie można szybko i skutecznie wyleczyć przy zastosowaniu metod poznawczo-behawioralnych. Pozdrawiam.