Warto pomyslec o kontynuowaniu psychoterapii. Zależnie od wieku dziecka w trybie indywidualnym, grupowym (np na Dziennym Oddziale Psychiatrycznym) lub psychoterapii rodzinnej. Potrzebne będzie skierowanie od lekarza psychiatry lub lekarza rodzinnego i skontaktowanie się z wybrana placówką (Oddziała Dzienny, Poradnia Zdrowia Psychicznego, NZOZ).
Pani także będzie mogła wówczas skorzystać ze wsparcia i psychoedukacji, która w tej sytuacji będzie pomocna.
Niezależnie od wieku w jakim jest dziecko, powinno czuć Pani wsparcie, zachęcam do chwalenia, rozmów i mówienia dziecku, że rozumie Pani jego uczucia. Dobrze by było, żeby dziecko znajdowało się pod opieką psychologa, psychoterapeuty. Warto, żeby Pani również porozmawiała ze specjalistą, on znając historię choroby dziecka, dokładnie poinstruuje Panią jak postępować, żeby pomóc w dalszym leczeniu.
Pozdrawiam serdecznie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- W jaki sposób można dostać się na dzienny oddział psychiatryczny? – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Leczenie depresji i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Gdzie w Lublinie mogę rozpocząć terapię grupową refundowaną przez nfz na socjofobię? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak pozbyć się obsesyjnego powtarzania tych samych czynności? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Myśli samobójcze a leczenia na oddziele psychiatrycznym – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Napadające myśli samobójcze u 26-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Myśli samobójcze u DDA – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak poradzić sobie z myślami samobójczymi u osoby chodzącej na terapie? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- W jaki sposób leczy się schizofrenię i nerwicę natręctw? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Molestowanie i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Anna Szyda