Witam serdecznie,
Możliwe, że ten chłopak nie do końca wierzy w to, że chciałabyś być z nim. Z tego co napisałaś rozumiem, że on od dawna okazywał Ci zainteresowanie - Ty odwzajemniłaś je niedawno - być może boi się, że Ty nie czujesz tego, co on. Ja radziłabym Ci, aby zdała się na czas - pokazuj mu, że zależy Ci na nim, spędzajcie ze sobą dużo czasu, rozmawiajcie.
Pozdrawiam
Dzień Dobry Pani,
Nie pozostaje Pani nic innego jak zaakceptować decyzję Pani "dobrego kumpla".
Może z biegiem czasu zmieni zdanie.
Życzę Pani radości,
Irena Mielnik-Madej
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na
Witam. Proponuję nie imponować mężczyźnie na siłę. Nie warto udawać kogoś kim się nie jest, ponieważ związek oparty na kłamstwie nie przetrwa. Poza tym udawanie jest bardzo męczące i frustrujące. Radzę znaleźć sobie kogoś kto zaakceptuje Panią prawdziwą. Jeśli jednak zależy Pani na tej znajomości, należy otwarcie porozmawiać z byłym partnerem. Ma Pani prawo zapytać dlaczego zdecydował o zakończeniu związku. Warto wspomnieć o swoich emocjach odnośnie tej sytuacji i, jeśli się Państwo zaczniecie ponownie spotykać, ustalić zasady komunikacji.
Na pewno na siłę nie nakłonimy kogoś do związku. Zawalczenie o kogoś przez zaimponowanie nie jest najlepszy sposobem. Coś co może Pani zrobić to na pewno odwołać się do tego, co mieliście, co razem przeżyliście. Może Pani powiedzieć o swoich uczuciach, emocjach.Może rzeczywiście Wasz związek potrzebuje czasu, aby mógł stać się poważną relacją.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Jestem dziewczyną, mam 16 lat. Jakiś czas temu poznałam się z chłopakiem, który jest w moim wieku. Nie jesteśmy ze sobą, ale mimo wszytko pisaliśmy sobie, że się kochamy itp. Po jakimś czasie poznałam się bliżej z jego kolegą z klasy, spędzaliśmy ze sobą bardzo dużo czasu. Zakochałam się do takiego stopnia, że dla niego oddałabym życie...
Któregoś dnia ten chłopak, który pisał mi, że mnie kocha szedł po lekcjach w tę samą stronę co ja, wyglądało to jakby mnie gdzieś odprowadzał... następnego dnia coś dziwnego zaczęło się dziać z tym jego kolegą z klasy. Zapytałam się go, co mu jest, on odpowiadał, że nic... Kiedy przyszłam do domu, napisałam do niego, żeby powiedział mi prawdę, że nie jestem ślepa i wiem, że coś mu jest. On odpisał nic mi nie jest, po prostu to co było między nami się skończyło.
Dodał jeszcze, że wie, że Sławek nie odpuści i że on nie lubi konkurencji, więc on odpuszcza. Gdzie ja z tym Sławkiem, przyjaźniliśmy się, a do niego czuję dużo więcej... Uderzyło to we mnie w takim stopniu, że załamałam się totalnie... Kiedy pytałam się go czy to moja wina, on pisał, że nie. Powiedział, że tak już jest nic tego nie zmieni... Przez jakiś czas próbowałam odbudować to, co było między nami... ale on mi powiedział, żebym przestała się starać, bo i tak z tego nic nie będzie...
Dzisiaj dowiedziałam się, że prawdziwym powodem naszego "rozstania" jest inna dziewczyna... Nie wiem, co mam robić, tak bardzo go kocham... Widuję się z nim w szkole i w ogóle... Za każdym razem czuję, że moje serce bije 2x mocniej. Mam ochotę się zabić... przychodzi mi to łatwo, bo nie raz łykałam tabletki, ale za każdym razem mnie ratowali... mam tego dosyć, co mam zrobić, żeby on w końcu zrozumiał, że mi na nim zależy?
Witam!
Intensywne i burzliwe uczucia towarzyszą młodym ludziom w wieku dojrzewania. Jest to czas wielu zmian zarówno w organizmie, jaki i psychice. Problemy, na jakie jest się narażonym, przerastają i stają się przeszkodą nie do przejścia.
Związki nawiązywane przez ludzi w Twoim wieku są często burzliwe i nietrwałe, mimo siły uczuć, jakie im towarzyszą. Warto porozmawiać o swoim problemie z kimś zaufanym, może z mamą - jest bardziej doświadczona i może pomóc znaleźć rozwiązanie.
Powinnaś też porozmawiać z obydwoma chłopakami, omówić całe zajście. Wyjaśnienie tej sytuacji pomoże Ci ją zrozumieć i poradzić sobie z emocjami. Smutek i napięcie towarzyszące rozstaniu możesz zmniejszyć przez kontakty z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Praca ze specjalistą pozwoli na opanowanie emocji, pomoc w rozwiązaniu problemów i zrozumienie siebie.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
Była w ciąży, kiedy do jej gabinetu wtargnęła agre
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
