Jak radzić sobie z zaburzeniami emocjonalnymi w młodym wieku?

Od jakiegoś czasu mam takie dziwne odczucia, potrafię być zadowolona a potem nagle spadnie mi coś lub coś nie wyjdzie i mam ochotę płakać. Każde słowo z ust kogokolwiek potrafi mnie zranić na tyle że czuję do siebie nienawiść, czuję się bezużyteczna, zdeptana, nie warta niczego. Nie akceptuję się od kiedy pamiętam, nie umiem rozmawiać z ludźmi i często mam dosyć siebie samej. Nie wiem co mam robić to wszystko mnie męczy. To wszystko trwa już ponad rok, moja samoocena jest tak niska ze jej prawie nie ma. Ciągle też płacze, ciężko jest mi zasnąć ale jak już mi się uda do spie do popołudnia i mimo to nadal jestem koszmarnie zmęczona. Mam wrażenie że jestem jakimś wadliwym egzemplarzem. Czy to co czuję jest normalne? Bo już sama nie wiem ale tak mi z tym źle że nie daje sobie rady.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia Samoocena

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Zacznę od podziękowania Pani za wiadomość...

Poczucie lęku towarzyszy Człowiekowi, od kiedy pojawił się na Ziemi..., jest to jak najbardziej normalne i to znaczy, że po prostu ten Człowiek żyje...
Lęk pojawia się w Naszej świadomości, kiedy trzeba zmierzyć się z czymś nowym, rozstać się z "starym", ale znanym, gdy stoją przed nami nowe wyzwania i zadania, przed oceną Innych.
Wszystko to, co nowe, wykonywane, czy też przeżywane po raz pierwszy - często oprócz zaciekawienia, przyjemności, niesie ryzyko z odczuwaniem lęku.

Zapytała Pani:
Czy to, co czuje Pani jest normalne?
Odpowiadam:
Jest normalne, bo być może za dużo Pani od siebie samej oczekuje?
Zamiast zacząć dostrzegać i być wdzięczną za to, co Pani ma?
Jestem pewna, że ma Pani dużo do zaoferowania Światu...
Istotnym we wszelkich działaniach jest by odczuwać lęk, uświadamiać go sobie, oswajać, czyli opanowywać go na tyle, żeby móc iść dalej..., pomimo lęku...z lękiem...
Myślę, że zwyczajna, wspierająca i skupiona na Pani zasobach rozmowa z psychologiem byłaby dla Pani pomocną, w ramach NFZ-tu lub prywatnie.
Gdyby miała Pani życzenie takiej rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Podsumowując: nie ma ludzi bez lęku, bez niepokoju i wątpliwości z wyjątkiem Osób, które mają w sposób trwały uszkodzoną część czołową.
Myślę, że udało mi się przynajmniej częściowo odpowiedzieć na Pani wątpliwości...
Na zakończenie podzielę się z Panią przesłaniem autorstwa Hesse, które jest mi bardzo bliskie:
"Wszystko, co dopiero się zaczyna,
jest pełne czaru"
Czego Pani serdecznie życzę,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

niska samoocena opinia nas samych o sobie (negatywne wzory myślowe odnośnie siebie) są predyspozycją do depresji, w tym celu zalecane jest wsparcie specjalistyczne, psychoterapia w paradygmacie poznawczo - behawioralnym. Nie jest Pani wadliwym egzemplarzem, prawdopodobnie przejawia Pani wysoki poziom krytycyzmu wobec siebie i jest Pani osobą bardzo wymagającą od siebie - charakteryzuje się Pani wysokim poziomem perfekcjonizmu? W związku z tym nie dostrzega Pani swoich atutów - mocnych stron, widzi Pani siebie poprzez pryzmat zniekształceń poznawczych (podobnie jak odbicie w krzywych zwierciadłach, które deformują sylwetkę), zalecam wsparcie specjalistyczne - psychoterapię.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z problemami emocjonalnymi w młodym wieku? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak radzić sobie z zaburzeniami emocjonalnymi w wieku 19 lat? – odpowiada Mgr Małgorzata Ziółkowska
Jak radzić sobie z wyrzutami sumienia w młodym wieku? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to okres dojrzewania czy zaburzenia emocjonalne? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z zaburzeniami lękowymi w wieku 23 lat? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak radzić sobie ze strachem przed ludźmi w młodym wieku? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy niska samoocena może powodować zaburzenia emocjonalne? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Jak radzić sobie z niską samooceną u 25-latki? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Co jest powodem niskiej samooceny u osoby niepracującej? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z nerwicą w młodym wieku? – odpowiada Dr n. med. Bohdan Tadeusz Woronowicz

artykuły

Dziennik covidowy. "Najgorsza była niepewność, ile to potrwa i kiedy się skończy"

Chorowałam na COVID 12 dni. Zaczęło się od bólu pl

Osobowość anankastyczna - przyczyny, objawy, jak sobie radzić?

Osobowość anankastyczna to termin określający jedn

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Jak radzić sobie z zaburzeniami nastroju w młodym wieku?

Witam, mam 18 lat i nie radzę sobie z emocjami. Jednego dnia budzę się i jestem bardzo smutna bez żadnego konkretnego powodu, a kiedy indziej budzę się w świetnym humorze i moi znajomi widząc to jak jestem pobudzona często myślą że zażywałam jakichś środków pobudzających, czego oczywiście nie robiłam. Ostatnio przez tydzień kiedy miałam więcej nauki kładłam się spać po 2 w nocy i wstawałam o 6 do szkoły i byłam bardziej wyspana, niż kiedy śpię normalnie po 8/10 godzin. Nie umiem okazywać zbyt dobrze swoich uczuć ani rozmawiać o nich z innymi, więc często wolę przemilczeć jak mam jakiś probelm. Ale tym razem naprawdę widzę, że mam bardzo dużo wahania nastrojów i kiedyś tak tego nie zauważałam, ale ostatnio wpadam ze skrajności w skrajność. Podam może przykład konkretny. Jakoś dwa tygodnie temu rozmawiałam z moją przyjaciółką przez telefon i nagle zmieniłam temat i poprowadziłam rozmowę w taki sposób, że doprowadziłam ją do łez, zaczęłam na nią krzyczeć i obrażać ją zupełnie moja agresja nie była niczym spowodowana i przyszła bardzo nagle, bo pamiętam, że przedtem miałam taki zwykły nastrój ani dobry ani zły. Po całej tej rozmowie zadzwoniłam do niej drugi raz i zaczęłam sama płakać i przepraszać ją za to co mówiłam, bo nigdy nikogo tak nie potraktowałam dotychczas. Przeraziło mnie to jakie silne emocje i agresja we mnie powstała. Przytłaczają mnie te wszystkie emocje i zmiany stanów z wesołej dziewczyny w depresantkę. Proszę o pomoc albo jakąś radę jak mogę sobie radzić z tym. Czy to może jest jakaś poważniejsza choroba ? Myślałam żeby udać się do psychologa, ale szczerze mówiąc obawiam się, że stwierdzi, iż naprawdę jestem chora psychicznie. Nie wiem co mam robić....

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Agresja Zaburzenia nastroju Psychologia Emocje

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Doradzałabym wizytę konsultacyjną u psychiatry celem wykluczenia początków zaburzenia afektywnego dwubiegunowego. W zaburzeniu tym mają miejsce naprzemienne epizody depresji i manii/hipomanii (przeciwieństwo depresji) przedzielone okresami remisji. Dla osób cierpiących na CHAD specyficzne są także duże wahania nastroju w ciągu dnia i szybkie przechodzenie ze skrajności w skrajność pod tym względem. Osoby te często podczas wzmożonego nastroju śpią mało lub wcale, podejmują kilka aktywności na raz których zwykle nie kończą, są pobudzone i zdarza im się łatwo irytować lub wpadać w gniew itp. W hipomanii rzeczywiście nastrój potrafi być tak nieadekwatnie podwyższony, że osoba zachowuje się jak po środkach psychoaktywnych. Oczywiście to nie jest diagnoza i najlepiej skontrolować swój stan u psychiatry. Lekarz jeśli uzna, że jest taka potrzeba przepisze leki stabilizujące nastrój i doradzi metody leczenia. Dobrym pomysłem byłaby również wizyta u psychologa psychoterapeuty, który mógłby pracować z Panią nad wyrażaniem emocji i przyjrzeć się bliżej problemowi. Oczywiście istnieje również taka możliwość, że Pani wahania nastroju mieszczą się w normie lub związane są z jakimś czynnikiem psychologicznym oddziałującym na Panią obecnie np. stres, zmiana życiowa itp. Na ten moment warto zachować spokój, gdyż Pani objawy nie świadczą o początkach choroby psychicznej a co najwyżej zaburzenia psychicznego lub mają charakter przejściowy. Mam nadzieję, że wszystko wkrótce się wyjaśni.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Mgr Małgorzata Nikonowicz Pedagog

44 poziom zaufania

Dzień dobry.Proszę nie bać się psychologa, to terapeuta duszy.Pani potrzebuje pomocy.Jest Pani w okresie stawania się osobą dorosłą i to jest Pani poważna decyzja dotycząca zadbania o samą siebie.Proszę, niech się Pani odważy i umówi się Pani na konsultacje psychologiczne, czy psychoterapeutyczne.Terapeuta pokieruje Panią, czy potrzebuje Pani terapii.Powodzenia.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy zaburzenia nastroju się leczy? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie z zaburzeniami nastroju? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Pogorszenie nastroju - jak to zmienić, by nie ponosić konsekwencji? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak radzić sobie z nadmiernym apetytem w młodym wieku? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak radzić sobie ze zmianami nastroju? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak radzić sobie ze stresem w młodym wieku? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Jak radzić sobie z wahaniami nastroju w okresie miesiączkowania? – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Jak radzić sobie z zaburzeniami nastroju w wieku 21 lat? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z depresją lękową? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Zaburzenia osobowości i zmiany nastroju – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak

artykuły

Hipomania - przyczyny, objawy, leczenie

Hipomania jako rodzaj zaburzenia nastroju jest nie

Cyklotymia

Cyklotymia należy do uporczywych zaburzeń nastroju

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Jak radzić sobie z zaburzeniami emocjonalnymi?

Witam.Mam problem.Nie radzę sobie od jakiegos czasu z własnymi emocjami, wybucham z byle powodu.Mam wrażenie ze zycie mnie przerasta.Podejzewam że potrzebuję pomocy ale zupełne nie wiem jak się do tego zabrać.

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę i udać się na konsultację /leczenie/. Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ (np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego) lub prywatnie.

Mgr Anna Szostak (Mazur) Psycholog, Poznań

55 poziom zaufania

Szanowna Pani,

może zacząć Pani od rejestracji w poradni zdrowia psychicznego, gdzie skonsultuje Panią psychiatra. On decyduje o dalszej terapii, czyli o potrzebie zaordynowania leków lub braku takiej potrzeby. Jeśli chciałaby Pani mieć też pomoc psychologa-terapeuty, wówczas trzeba to zasygnalizować, jeżeli lekarz sam tego nie zaordynuje.
Rejestracji warto próbować w różnych poradniach, bo są do nich różne kolejki.

Może też Pani skorzystać z pomocy prywatnie, wówczas polecam udanie się bezpośrednio do terapeuty.

W razie pytań zapraszam do kontaktu,
Anna Szostak, www.ctzo.org