Witaj,
skoro ma Pani trudności z wpływem na córkę,prosze działać stanowczo i np.pobrać do badań mocz/musi nasiusiać w pojemnik/.Proszę tez przede wszystkim porozmawiać i wyrazić jasno swoje stanowisko w tej sprawie a miaowicie,ze jako matka jest pani za nią odpowiedzialna i nie zamierza Pani być karana sądownie z powodu zaniedbania dziecka,bo grożą Pani sankcje karne/jeżeli ona jest nieletnia/,jak np.ograniczenie władzy rodzicioelskiej.Ona sama również naraża się na pójście do placówki wychowawczej,gdzie nie będzie tak,jak w domu,wreszcie na utratę szkoły,złą opinię i degenerację.
To musi być bardzo stanowcze z Pani strony,bo najczęsciej wynika własnie z braku mocnej postawy osób wychowujących.
Pozdrawiam Panią.
Warto spokojnie porozmawiać. Powiedziec o swoich uczuciach, obawach, trosce. Bez pretensji czy oskarżania. Jesli macie Panie dobry kontakt taka szczera rozmowa powinna przynieść większe wzajemne zrozumienie i poszukiwanie rozwiązań. Jeśli kontakt jest trudny lub go brakuje, warto przemyśleć konsultację z psychologiem rodzinnym.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak rozmawiać z zakochaną 16-letnią córką? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Jak przekonać córkę do zerwania z chłopakiem? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak sobie poradzić ze zbuntowaną, dorosłą córką? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Brak relacji z biologiczną córką – odpowiada Mgr Krystyna Kozłowska
- Zakaz od rodziców spotykania się z chłopakiem – odpowiada Mgr Agnieszka Bartczak
- Problemy z seksem po 5 latach związku – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Dlaczego dwulatek w domu rozrabia, a u babci jest aniołem? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Miłość czy rozsądek? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak przejść proces rozwodu? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Zły kontakt z rodzicami po wyjeździe na studia – odpowiada Mgr Kamila Drozd