Jak wybrnąć z takiej sytuacji?
Chcemy z partnerem sformalizować nasz związek. Interesuje nas wyłącznie ślub cywilny. Obydwoje nie lubimy wesel, w związku z tym zdecydowaliśmy, że nie będziemy organizować wesela.
Ślub też nie jest nam szczególnie „potrzebny”, jesteśmy ze sobą długo, uważamy, że to po prostu miły krok, który dodatkowo zapewni nam możliwość odpowiadania za siebie formalnie.
Mamy duże szczęście, że jesteśmy zgodni w tym temacie.
Myśleliśmy o cichym ślubie. Pójść do urzędu, założyć obrączki i już, po prostu się tym cieszyć.
Jednak zastanawiamy się nad rodziną, jak na to zareagują. „Problemem” jest głównie moja część rodziny. Nie utrzymuję kontaktu z ojcem, który nadużywa alkoholu. Moja matka mieszka za granicą, nie mam z nią dobrych relacji, ale kontakt utrzymujemy. Jest jeszcze moja siostra, również za granicą, z którą jako jedyną mam kontakt, dosyć dobry.
Myśleliśmy o tym, żeby poprosić moją siostrę o bycie świadkiem (jeśli będzie mogła przybyć na ślub). Jednak zastanawiamy się, co wtedy powiedzieć mojej mamie.
Czy z kolei nie zapraszać nikogo (np. tylko uprzedzić, że formalizujemy związek)?
Mama mojego partnera jest zawsze dla nas wsparciem, ale jeśli rozważamy tylko zaproszenie świadków, to z kolei zastanawiamy się, czy nie zrobimy jej tym przykrości. A skoro zapraszamy mamę partnera, to wypadałoby zaprosić moją. Moja mama z kolei wszystkim rozpowie o ślubie, na co my nie mamy zdecydowanie ochoty.
Jak wybrnąć z takiej sytuacji? My naprawdę chcemy tylko sformalizować ten związek.
