Warto przemyśleć, czy oboje macie podobne oczekiwania wobec związku i relacji. Spokojna rozmowa na ten temat także może być pomocna. Ważne by odbyła się ona w atmosferze uwagi i troski, zamiast kłótni, pretensji czy złości. Wyjaśnienie swojego punktu widzenia (potrzeb i oczekiwań), a także uważne wysłuchanie partnera może wnieść wiele światła w sprawę. Jednak może także stanowić pewne rozczarowanie- np gdy okaże się, że Wasze oczekiwania wobec tego związku są zupełnie różne. Na pewno jednak będzie Pani wiedziała "na czym stoi" w takim sensie, czy następnym krokiem będzie budowanie kompromisów (bo obojgu Wam zależy i jesteście wstanie słuchać siebie nawzajem, a wzajemna troska pozwala Wam na pewne ustępstwa) czy też na "wyleczenie się" z nierokującej relacji (bo zaangażowanie jednej ze stron jest zbyt niskie, by była gotowa budować coś także poprzez kompromis, a nie szukała jedynie zaspokojenia własnych potrzeb w relacji). Fakt, że partner dwa tygodnie się nie odzywa i nie poszukuje kontaktu może być jakąś wskazówką dotycząca jego zaangażowania w relację. Nie musi tak jednak być, dlatego istotne byłoby porozmawianie i wyjaśnienie.
Z Pani listu wynika, że partner dość instrumentalnie Panią traktuje. Jeżeli nie ma seksu, obraża się i nie odzywa. Pytanie, czy Pani chce być w związku, w którym tylko gdy będzie Pani współżyć, partner jest gotowy z Panią przebywać? I dalej – czy zależy mu na Pani, czy przede wszystkim na relacji seksualnej? Czy uwzględnia też Pani potrzeby, czy istotne jest tylko, aby współżyć?
Z drugiej strony pisze Pani, że zależy Pani na partnerze. Warto przyjrzeć się temu, na czym Pani zależy, co ceni Pani w partnerze, dlaczego chciałaby Pani z nim być, co jest wartościowe w Waszej relacji? Czy czuje się Pani z nim bezpiecznie i chciałaby budować trwały związek? Trudno tutaj więcej wskazać, mam za mało danych na temat Pani sytuacji życiowej, relacyjnej, nie wiemy też praktycznie nic o partnerze, o jego sytuacji życiowej, wspólnych 5 miesiącach, jak one przebiegały. Jeżeli ma Pani kogoś, kto mógłby z Panią o tym porozmawiać, warto z tego skorzystać. Spojrzenie drugiej osoby może Pani wiele dać. Jeżeli nie ma Pani takie osoby w swoim otoczeniu, można skorzystać z konsultacji psychologicznej, gdzie terapeuta pomoże Pani zobaczyć tę relację i wesprze Panią, aby mogła Pani podjąć właściwą dla siebie decyzję.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak rozkochać w sobie partnera? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak zachęcić partnera do współżycia? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
- Budowanie związku na odległość – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Jak naprawić relacje w związku młodych ludzi? – odpowiada Mgr Dorota Krauz
- Jak sprawić, aby mój partner był bardziej czuły w stosunku do mnie? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Kryzys w związku a potrzeba przerwy – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Ile spotkań potrzeba, by zidentyfikować problem u pary? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Niechęć partnera do seksu w młodym związku – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
- Kryzys w związku po pół roku – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Czy to uzależnienie od partnera? – odpowiada Mgr Kamila Dziwota
artykuły
Jak wznowić życie seksualne po urodzeniu dziecka?
Ciąża i urodzenie dziecka to niesamowite doświadcz
Oswoić seks - Kancersutra nadzieją pacjentów onkologicznych na powrót do normalności
Seksualność osób będących w trakcie lub po zakończ
Seks po porodzie - okres wstrzemięźliwości, jak przygotować się do pierwszego seksu po porodzie, problemy z seksem po porodzie
Seks po porodzie może być ekscytujący, ale i probl