Napady depresji u 19-latka

Dzień dobry,

Proszę się zgłosić do np.: Poradni Leczenia Nerwic (lub Poradni Zdrowia Psychicznego), gdzie lekarz psychiatra i/lub psychoterapeuta przeprowadzą badanie, a następnie zaproponują odpowiednie leczenie.

Dzień dobry,
aby zdiagnozować depresję wymagane jest teoretycznie spełnienie pewnych kryteriów. To co Pan opisuje wskazuje jednak, że może mieć Pan rzeczywiście zaburzenia nastroju w jakiejś formie. Istnieje na przykład takie zaburzenie afektywne (czyli powiązane z nastrojem), jak cyklotymia. Są to zmiany nastroju względnie częste, ale amplituda tych zmian nastrojów nie jest tak duża, jak w przypadku na przykład zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Być może mogłyby to być także zaburzenia depresyjne nawracające.
Co do fobii społecznej - nie można tego wykluczyć. Ale proszę uważać, żeby Pan sobie samemu "nie przyczepiał łatek".
Oczywiście to są "gdybania", bo nikt rzetelny nie będzie stawiał diagnozy przez internet. Zachęcam do udania się do Poradni Zdrowia Psychicznego, tudzież prywatnie do jakiegoś dobrego psychologa/psychiatry.
Nie znam Pana rodziców, nie wiem, jakie Pan ma z nimi relacje... Ale myślę, że najlepiej powiedzieć w spokojnych okolicznościach. Powiedzieć otwarcie.
Pozdrawiam.

Jak powiedzieć rodzicom - wydaje mi się, że "najprościej" i "konkretnie", to dwa hasła, które powinny Ci towarzyszyć w rozmowie z rodzicami na temat Twojego nastroju, odczuwanej presji, braku chęci. Porozmawiaj z nimi - bez, jak to się mówi, owijania w bawełnę - zapewne będą mogli Ci pomóc. Poszukajcie razem psychologa, z którym będziesz mógł podjąć współpracę i z którym przepracujesz swoje problemy. Pozostawanie w "zawieszeniu" będzie się jedynie kumulowało, jeżeli teraz z tym nic nie zrobisz. Może tak być, iż "jest to taki charakter", ale może być również tak, zę Twój spadek nastroju i energii wynikają z odczuwanego stresu, presji (otoczenia? Twojej własnej?) i braku wyklarowanych planów na przyszłość. Wizyta u psychologa pozwoli Ci uświadomić sobie pewne rzeczy, a także pomoże Ci ukierunkować swoje działania na przyszłość tak, abyś ie odczuwał niepotrzebnej presji z nią związanej. Powodzenia!!!

Witam. Objawy opisane przez ciebie mogą też wiązać się z nierozwiązywaniem opisanych trudnych sytuacji, Czasami wystarczy podjęcie decyzji i podążanie w wyznaczonym przez siebie kierunku, a samopoczucie poprawia się. Na temat dokonania wyboru odpowiedniego kierunku studiów warto porozmawiać z doradcą zawodowym. www.krainazmian.pl

Dzień dobry, zachęcam pana do otwartej rozmowy z rodzicami, proszę opowiedzieć im z czym się pan mierzy. Następnie zachęcam do kontaktu z psychologiem - podczas pierwszych zdiagnozuje on pana stan i zaleci dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.