Nawrót anoreksji bulimicznej - jak się leczyć?

Witam! Mam 19 lat, mam 170 cm wzrostu i ważę obecnie 55 kg. Wiem, że moja waga w obecnym stanie jest prawidłowa. Jednak nie mogę jej zaakceptować. Około 4 lat temu ważyłam 75 kilogramów. Zaczął się dla mnie wówczas stresujący okres, gdyż chciałam dostać się do wymarzonego liceum. Zaczęłam się odchudzać, nie jadłam praktycznie nic, wymiotowałam i bardzo dużo ćwiczyłam. W pewien sposób chciałam zwrócić na siebie uwagę moich rodziców. I udało się, gdy trafiłam do szpitala z objawami zawrotów głowy, okazało się, że ważyłam wtedy 49 kg.

Po rozmowie ze szpitalnym psychologiem dostałam skierowanie do poradni psychologiczno-pedagogicznej, miałam nadzieję, że tam ktoś mi pomoże. Podczas rozmowy z psychologiem w poradni dawałam mu wiele sygnałów, że mam zaburzenia odżywiania, jednak ten skierował mnie do psychiatry z diagnozą depresji. Postanowiłam sama sobie z tym poradzić, choć nie było to łatwe. Udało mi się przytyć do 61 kg i utrzymać tę wagę przez okres 2 lat. Początkowo czułam się bardzo dobrze, jednak teraz znów mam problem. Podczas rodzinnej uroczystości moja ciocia zażartowała sobie niewinnie, że tu i ówdzie mam nieco za dużo ciałka. Wystarczyły tylko te słowa i znów zaczęłam się odchudzać. Moje myśli są wciąż takie same: kalorie, ćwiczenia, dieta, dieta, dieta.

Postrzegam siebie jako osobę otyłą. Mimo tego że każdy twierdzi, że nie mam z czego się odchudzać. W ciągu miesiąca schudłam 6 kg. Nie jem praktycznie nic, a jeśli już zjem chociaż mały posiłek, to prowokuję wymioty. Jestem osłabiona, mam zawroty głowy. Proszę o poradę. Chcę sobie pomóc, ale nie wiem jak. Nie chcę drugi raz przechodzić przez to piekło. Z góry dziękuję za odpowiedź.

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,
podstawową metodą leczenia bulimii i anoreksji jest psychoterapia. Samemu bardzo trudno poradzić sobie z zaburzeniami odżywiania. Można zmotywować się i zacząć prawidłowo odżywiać, aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych na skutek wychudzenia. Nadal jednak jest to postępowanie skupione na objawach, a nie przyczynach, dlatego dość łatwo dochodzi do nawrotu.
Diety, kalorie, ważenie itd. są jedynie zewnętrzną manifestacją tego, co w głębi siebie myślisz i odczuwasz. Nie zmienisz tego przez zmianę diety.
Jak sama zauważyłaś - do objawów dochodzi w sytuacji, gdy usłyszałaś komentarz odnoszący się do Twojego wyglądu. Zastanów się, jakie myśli wywołał i jakie emocje. To one spowodowały nawrót.
Przeczytaj podręcznik samopomocy ,,Bulimia- program terapii” G. Todd i M. Cooper.
Byłoby najlepiej, gdybyś zdecydowała się na psychoterapię. Udowodnioną skuteczność ma terapia poznawczo-behawioralna i interpersonalna. Obecnie jesteś dorosła i sama decydujesz o swoim leczeniu.

http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-bulimii
http://portal.abczdrowie.pl/przyczyny-bulimii

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty