Proszę pamiętać o tym, że nasza samoocena i pewność siebie nie ujawniają się i nie przejawiają się jedynie w jednej dziedzinie aktywności. Pan bardzo mocno zaangażował się w proces rekrutacyjny - co zrozumiałe, bo na tym zależało Panu od dłuższego czasu. Ale jednocześnie proszę pamiętać o tym,że są jeszcze inne elementy, w które jest Pan zapewne zaangażowany (rodzina?znajomi?praca?szkoła?hobby?), w których również wykazuje Pan swoją wartość i wszelkie umiejętności/możliwości itd.
Z drugiej strony warto się zastanowić nad tym co tak naprawdę ta rekrutacja znaczyła dla Pana. Czy był to pewnego rodzaju test Pana możliwości? Czy chciał Pan coś udowodnić (sobie lub innym) startując do służb? Jeśli tak, to co to było i w jaki inny sposób może się Pan "wykazać" w innych dziedzinach?
Napisał Pan, że "wątpi w swoje marzenia" - proszę zrewidować swoje plany i cele w tym momencie. Na czym Panu zależy? Jak się widzi za 5,10,15 lat? Co daje Panu satysfakcję i wprawia w dobry nastrój?
Chwilowa "zniżka" wiary w siebie i obniżenie nastroju w takich sytuacjach jest naturalna. Ale proszę pamiętać, iż jest to jedynie jeden element w Pana doświadczeniu - od tego, w jaki sposób rozwiąże Pan swój kryzys zależy Pana późniejsze podejście do wszelkich wyzwań, czy trudności.
Jeżeli samodzielna analiza nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, być może przydatna będzie konsultacja z psychologiem, który - jako osoba "z zewnątrz" - ułatwi Panu ułożenie pewnych spraw i swojego myślenia o nich. Powodzenia!
