Nie chcę wrócić do dawnej wagi, ale chcę by wszystko było jak dawniej. Co mam zrobić?

Witam. Mam 15 lat, 162 cm wzrostu i ważę 40 kg. Wszystko zaczęło się ok. 4 miesięcy temu, kiedy to ważyłam ok. 50 kg. Bardzo chciałam schudnąć, więc zaczęłam się odchudzać. Na początku niewinnie. Wyeliminowałam ze swojej diety słodycze, wszelkie fast foody, tłuste potrawy, zaczęłam ćwiczyć i starać się jeść o stałych porach. Tylko niestety to wszystko zaczęło się przeradzać w jakąś paranoję. Z biegiem czasu zaczęłam coraz bardziej ograniczać kalorie, piję wodę hektolitrami, by zabić głód, nie jem kolacji (jem tylko 2 posiłki) rodzice we mnie wmuszają jedzenie, oszukuję ich, że zjadłam np. kolację na mieście lub u koleżanki. Wcześniej jadłam owoce, teraz nie chcę ich jeść, bo boję się, że utyję. Jeśli zjem jakiś posiłek, natychmiast odczuwam wyrzuty sumienia, chęc spalenia go, idę wtedy na zakupy, do marketu, z psem, do koleżanki, gdziekolwiek, aby tylko spalić kalorie.

Uwielbiam wąchać potrawy i patrzeć jak inni jedzą, wpychać im na siłę jedzenie. Nie mam okresu od ok. 4 miesięcy, mam ciągle zimne dłonie, a ciśnieniomierz, kiedy mierzy mi ciśnienie wariuje, czyli albo wyskakuje błąd albo wskazuje ciśnienie ok. 90/60 przy czym tylko 43 uderzenia serca. Z tyłu głowy, na karku, powyskakiwały mi straszne krosty, nie wiem - może to wina niedoboru witamin. Ludzie mówią, że się zmieniłam, jestem 'zamulona', mało się śmieję. Zresztą sama to zauważyłam, właściwie nic mi się nie chce, na basen jeżdżę tylko po to, by spalić kalorie. Nie chcę przytyć do dawnej wagi, chcę ważyć 43 kg, ale żeby wszystko było tak, jak wcześniej. Wiem, że jest ze mną źle. Proszę odpiszcie.

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Jak odżywiać się w czasie ciąży?

Witam serdecznie,

Jest prawie pewne, że cierpisz na anoreksję.
Na podstawie Twojego listu można stwierdzić, że wymieniłaś w nim wszystkie kryteria potrzebne do rozpoznania tego groźnego zaburzenia.
Jak najszybciej powinnaś zgłosić się do lekarza psychiatry - np. w najbliższej poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.
Poza tym, konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza internisty lub pediatry - Twoja czynność serca jest zbyt wolna, określa się to jako bradykardię, która może być bardzo groźna.
Uczucie ,,zamulenia", brak miesiączki, niski wskaźnik masy ciała świadczą o wyniszczeniu Twojego organizmu.
Problemy skórne to częste powikłanie anoreksji.

Wymienione objawy i powikłania da się cofnąć, jeśli zaczniesz się leczyć. Twój opis jest niepokojący, jednak jeśli tylko pozwolisz sobie pomóc, przełamiesz swoje opory i opowiesz o problemach bliskim, zaufasz lekarzom, to pokonasz anoreksję i odzyskasz dobre samopoczucie. Możesz odczuwać niepokój przed taką rozmową i wizytą u lekarza - to zrozumiałe i naturalne. Pomyśl jednak, co możesz zyskać. Co mogłabyś zrobić, zamiast ciągle myśleć o kaloriach?

Przeczytaj też koniecznie o skutkach anoreksji i jej leczeniu:
http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji, http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-anoreksji

Proszę, abyś nie zwlekała z decyzją o rozpoczęciu leczenia.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty