Proponuję nastawić się pozytywnie do nowej sytuacji życiowej, na pewno nie będzie tak źle, jak się Pani wydaje.
Studia to najlepszy okres w życiu
Witam,
nieśmiałość, obawy przed brakiem akceptacji, odrzuceniem bywają podstawą dla wielu trudności interpersonalnych. Często coś, co dla innych wydaje się banalne, czy nawet bardzo przyjemne, dla osoby doświadczającej podobnych trudności jak Pani wiąże się ze znacznymi trudnościami. Pani doświadczenia mogą wymagać pracy i zmiany sposobu myślenia. Niestety portal internetowy nie jest właściwym miejscem to udzielania takiej pomocy. Zachęcam Panią do udania się do psychologa lub psychoterapeuty, aby w oparciu o specjalistyczną wiedzę przyjrzeć się doświadczanym obawom.
Pozdrawiam
Agnieszka Nowogrodzka
http://poznacsiebie.pl
Witam Panią. Na początek proszę uznać, że to dla Pani nowa sytuacja. Taka okoliczność powoduje, że czujemy się niepewni a niekiedy nawet odczuwamy lęk. Niestety niepewność i lęk wzmagają się wówczas kiedy myślimy o swoich deficytach (o tym czego nam brakuje). Proponuję Pani inny kierunek. Proszę pomyśleć jakie ma Pani zasoby, co jest Pani mocną stroną. To może być przydatne do zmierzenia się z nową sytuacją. Jeśli będzie Pani uwagą bardziej przy swoich zasobach okres adaptacji na studiach minie i oswoi się Pani z nową sytuacją a lęk i niepewność zmniejszą się a może nawet znikną. Pozdrawiam Panią.
http://piotrantoniak.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Osobowość unikająca (ang. avoidant personality), o
Osobowość borderline - co to jest? W ciągu ostatni
- Odkąd się urodziłam, to czuję się niewidzial
Witam
Psycholog będzie mógł Panu pomóc tylko wtedy jeśli będzie Pan z nim otwarcie rozmawiać o swoich problemach i przeżyciach i jeżeli będzie Pan z nim współpracował realizując uzgadniane zadania.
Poza tym im więcej staramy się pokonywać swoje trudności tym lepiej zaczynamy sobie z nimi radzić
pozdrawiam Ludmiła Kulikowska Kubiak
Dlaczego nie chcesz rozmawiać ze swoim psychologiem? On jest po to aby Ci pomóc. A tej pomocy potrzebujesz. Zaufaj mu i otwórz się na relację z nim. Jeśli masz jednak problemy z zaufaniem i otwarciem się, poszukaj sobie kogoś innego. Wszystkie objawy, które opisujesz są niepokojące, ale jesteś jeszcze młody a Twoja psychika nie jest całkiem dojrzała. Jeszcze możesz zmienić się i żyć normalnie, lecz nie pozwól sobie na utrwalenie symptomów i dlatego musisz dać sobie pomóc.
Pozdrawiam
Agata Dusza
Witam, opisuje Pan wiele uciążliwych objawów towarzyszących Panu każdego dnia. W sposób znaczny wpływa to na Pana samopoczucie i obniża jakość życia. Nadmienił Pan, że korzysta z pomocy psychologa. Może warto rozważyć spotkanie z innym specjalistą. Nie jest tak, że za każdym razem udaje się nawiązać więź terapeutyczną, a co za tym idzie poczucie bezpieczeństwa, otwartość i przekonanie, że dany terapeuta pomoże. Nie ma w tym nic złego. Każdy człowiek jest inny, z niektórymi jest nam się łatwiej komunikować, z innymi mniej. Pozdrawiam
najlepiej znalezc terapeute, przy ktorym wstyd jest mniejszy i latwiej sie mowi...psycholodzy sa tez ludzmi i jeden moze Panu pasowac bardziej, inny mniej...
przy lękach pomaga przyjrzenie sie swoim przekonaniom, czy sa prawdziwe, czy sluza, czy szkodza, czy sa faktami(obnizaja lek), czy interpretacjami(generuja lek), czy dotycza terazniejszosci(te obnizaja lek), czy przyszlosci(te wywoluja lek) i nauczyc sie je transformowac...pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza
Witam
dobre pytanie jak sobie pomóc. A może równolegle powinien pan skorzystać z psychoterapii i terapii lekowej u lekarza psychiatry. Warto zastanowić się nad zasadnością chodzenia do tego konkretnego psychologa, bo pisze Pan o braku zaufania. Pomocna dla Pana byłaby psychoterapia
anna suligowska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Polska należy do krajów w Europie, gdzie prz
Myśli samobójcze należy zawsze traktować poważnie.
Dlaczego warto skorzystać z psychoterapii? Z czym
Tak. Ból głowy może mieć podłoże psychosomatyczne, ale należy najpierw wykluczyć choroby fizyczne. Może być wynikiem np. fobii szkolnej, trudności w relacjach z rówieśnikami, ale na ten moment to zbyt mało informacji. Proszę obserwować dynamikę objawów, czy również w dni wolne od nauki dziecko tak reaguje? Niezbędne są próby rozmowy z dziewczynką, pokazanie jej, że jeśli ma problemy, to ma w Pani wsparcie i razem możecie je rozwiązać. Niektóre dzieci są po prostu nieśmiałe i wrażliwiej reagują na stres w sytuacjach społecznych. Czy pytała Pani o trudności, jakie córka może mieć w szkole wychowawcy klasy, pedagoga/ psychologa szkolnego? Problemy w kontaktach z rówieśnikami czy nauką można sprawnie rozwiązać, ale muszą zostać rozpoznane.
Psychoterapia jest dobrym pomysłem na wspieranie zarówno dziecka, jak i rodziców (koniecznie!), zwłaszcza, jeśli objawy związane są z emocjami uniemożliwiają rodzinie funkcjonowanie. Pozdrawiam.
Podobne zaburzenia mogą się pojawić na tle psychicznym (np. fobia szkolna). Jeśli zatem lekarze wykluczyli inne zaburzenia o podłożu somatycznym, warto skonsultować się z psychologiem rodzinnym.
12 lat to często moment pierwszego miesiączkowania. Być może przeżywa stres związany z nieradzeniem sobie w nowej sytuacji?
Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Fobia szkolna, nazywana także skolionofobią lub di
Szkoła wywołuje jeden z podstawowych rodzajów napi
Twoje dziecko ma trudności w nauce - ma dysleksję,
