Witam,
z tego co Pan piszę odnoszę wrażenie, że ma Pan dość ugruntowane poczucie nienawiści do siebie i obrzydzenia. Przez internet nie postawię diagnozy, ale sprawia to wrażenie (jeśli interesują Pana kwestie diagnostyczne) raczej zaburzeń osobowości. Czym są, te (nierzadko demonizowane) zaburzenia osobowości? To takie bardzo utrwalone wzory myślenia, postrzegania siebie i świata, a co za tym idzie zachowania, same w sobie mogą nie stanowić wielkiego problemu, choć potrafią notorycznie uprzykrzać życie i nie są rzeczą zupełnie obojętną (co zapewne będzie mógł Pan potwierdzić) bywa też i tak, ze same w sobie mogą być bardzo wielkim obciążeniem. Niestety są także bardzo poważnym wskaźnikiem występowania innych zaburzeń.
Bardziej po ludzku, jeśli Pan gdzieś głęboko w sobie wierzy w to, że nie zasługuje na uznanie, jest gorszy od innych, nie trudno wpakować się w depresję czy lęki :( a to jest już sprawa z cała pewnością poważna, wymagająca konkretnej interwencji, leczenia, psychoterapeutycznego, oraz często także psychiatrycznego (farmakologicznego).
Z tego co Pan pisze odnoszę wrażenie, że jest Pan w nie najlepszym stanie, Poradziłabym Panu Poradnie Zdrowia Psychicznego, to miejsca w których otrzyma Pan pomoc psychoterapeuty i jeśli zajdzie potrzeba psychiatry, może być potrzeba skierowania od psychiatry bądź lekarza 1-go kontaktu.
Reasumując widziałabym u Pana potrzebę pomocy psychoterapeutycznej (w celu trwałej zmiany niskiej samooceny) oraz diagnozy i ewentualnego leczenia dodatkowych zaburzeń afektywnych/lękowych (powstałych na skutek utrwalonej niskiej samooceny). Zachęcam do starania się o skierowanie do Poradni Zdrowia Psychicznego. Alternatywą jest także szukanie pomocy w praktyce prywatnej, jednak tutaj zalecałabym uważny wybór specjalisty. W razie dodatkowych pytań czy wątpliwości proszę o kontakt na maila (dostępny na stronie gabinetu). Pozdrawiam.
